De waarheid komt altijd aan het licht

Karin Vereecken geeft de verdwijning van haar zus Christine, eigenares van een kruidenierswinkel en lid van vzw Gezien (organisatie tegen partnergeweld), aan op het politiebureau. Maar als commissaris Van In passeert bij haar thuis in de Raamstraat in Brugge, blijkt zij gewoon thuis te zijn. En toch wordt ze de volgende dag opnieuw als vermist opgegeven. Niet veel later spoelt Christines vermoorde lichaam aan op de oever van de Semois, in de Ardennen. Maar dit is niet de vrouw die Van In heeft gesproken bij haar thuis. Niets is wat het lijkt in de Raamstraat in Brugge, waar ieder huisje zijn kruisje heeft en waar sommigen op het verkeerde moment door hun raam kijken.

Ik heb het boek ontvangen dankzij de Libelle Leesclub en omdat ik nog niet eerder een boek van Jonas Boets gelezen heb, kon ik aan de slag zonder vooroordelen. Je hebt géén voorgeschiedenis van het hoofdpersonage nodig, want tussen de regels door krijg je een inzicht in zijn leven. Je maakt ook kennis met zijn team, namelijk vaste collega Versavel en nieuwe collega Meyrem. Het blijft een politie korps dus de nodige achtervolgingen in de smalle straatjes van Brugge zijn inclusief.

Het boek heeft me aangenaam verrast, aangezien de hoofdstukken een vlotte schrijfstijl bevatten, mede mogelijk door een duidelijk lettertype, en deze niet te langdradig zijn. Hierdoor heeft de schrijver een jonge Pieter Van In kunnen omschrijven en deze kan iedereen bekoren. Het boek bevat ook sterke thema's zoals partnergeweld en macht binnen verschillende relaties. Onderwerpen waar men weet van heeft, of wat iedereen denkt te weten, maar niemand erover praat. Een verhaal waar mensen zich publiekelijk anders voordoen dan in het echt, maar wie moet je geloven?