mooi, geestig en ontroerend

Honeyman heeft een snelle pakkende schrijfstijl, maar je moet je koppie erbij houden. Eleanor is een intelligente maar wat wereldvreemde vrouw en gebruikt veel “moeilijke” woorden. Tijdens het lezen was Google dan ook mijn beste vriend. Toch verstoorde dat in eerste instantie het leesplezier niet. De dialogen die Eleanor met zich zelf houdt waren bij tijd en wijle hilarisch en de “moeilijke” woorden pasten helemaal bij haar.
Vanaf het begin weet Honeyman je nieuwsgierigheid wakker te houden door net niet toe te lichten wat er met Eleanor gebeurd is. En dat is dan ook gelijk de reden waarom ik door wou lezen ondanks dat vanaf de helft ongeveer Eleanor me ging vervelen. Het naïeve, de gesprekken met zichzelf, het duurt me te lang maar toch wil je weten hoe of wat. En wat word ik beloond voor het doorlezen want wat een prachteinde geeft Honeyman aan deze roman. Het laatste kwart is weer net zo mooi en ontroerend als de eerste helft van het boek en je kan niets anders dan bewondering hebben voor dit debuut.
Conclusie:
Een mooie, geestige en ontroerende roman die misschien iets ingekort had gemogen, maar al met al een top debuut!
Afgerond vier sterren voor Ik ben Eleanor Oliphant.