Zoveel meer dan een historische roman

Het kost even wat tijd om in het verhaal te komen
De prachtige foto en de zonnige kleur geel op de omslag van het boek ‘Aan deze kant van de rivier’ nodigen uit tot lezen. Al kun je natuurlijk niet om de dikte van het boek heen, met zijn 592 bladzijden houdt het je als lezer wel even zoet. Nu ben ik persoonlijk zelf fan van dikke boeken dus is dat voor mij geen obstakel.
Al kost het me wel eventjes wat tijd om in het verhaal te komen. Dat komt door de vele namen die in het begin aan je worden voorgesteld. Een alwetende verteller laat je kennis maken met vier verschillende families. En al verder lezend begrijp je waarom al deze informatie nodig is.

Een goed tijdsbeeld over een interessant stuk van de geschiedenis
Het boek ‘Aan deze kant van de rivier’ is opgedeeld in twaalf delen. Hierin zijn vooral de ontwikkelingen in het tijdsbeeld goed te zien. Zo lees je over de economische ontwikkelingen en crisis, die gepaard gingen met stakingen in de industrie en oorlog. Een knap verwerkt stuk, belangrijke geschiedenis, verweven in een roman.

Ondanks de dikte van het boek lees je het snel uit
De auteur Alessandra Selmi heeft een zeer beeldende schrijfstijl. Daarmee weet ze ook heel goed de sfeer van die tijd neer te zetten en kostte het mij als lezer geen moeite om me in de tijd te verplaatsen. Door de korte hoofdstukken leest het verhaal eigenlijk ook heel erg goed door en ga je sneller door het boek heen dan dat je zou verwachten. Dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat het zowel geschiedkundig als in de romanvorm boeiend is.

Leven onder verschillende omstandigheden in de maatschappij
In het geromantiseerde deel is het vooral de verbondenheid tussen Emilia en Silvo die me aan sprak. Ondanks hun verschillen blijft de onderlinge band bestaan. Silvio lijkt geen kant op te kunnen, door zijn verantwoordelijkheden en plichtsbesef aan het familiebedrijf, en Emilia is weer juist weer beperkt door haar beperkte kansen, door de armoede. En zo vertelt het verhaal ‘Aan deze kant van de rivier’ niet alleen een liefdes- of geschiedkundig verhaal, maar gaat het juist veel meer over de manier van leven onder verschillende omstandigheden. Want het leven in en rondom de katoenfabriek legt voor de lezer goed bloot wat het doet voor de sociale verschillende klassen.

Een diversiteit aan verschillende thema's
Het boek ‘Aan deze kant van de rivier’ gaat over vriendschappen, over sociale ontwikkelingen, angst, hoop en de verschillen tussen arm en rijk. Het legt zo een breed scala aan diverse kwesties neer bij de lezer. Kwesties die in de hedendaagse wereld natuurlijk ook nog steeds een onderdeel van de samenleving zijn. Want er blijven natuurlijk altijd verschillen tussen de multinationals en de arbeiders. Wel vond ik dat het verhaal soms een beetje te lang op dat punt bleef hangen.

Terug naar een hele andere tijdsperiode
De emoties en karakters van de personages worden goed beschreven maar hadden hier en daar, wat mij betreft, wat meer de diepte in gemogen. Maar ja, dan had het wellicht een nog dikkere pil qua boek geworden. En nu was het prima in balans. Het boek ‘Aan deze kant van de rivier’ is een mooie historische roman, met een fijne en beeldende schrijfstijl. Het neemt je echt mee naar een andere tijdsperiode. Het verhaal vertelt over hoop, angst, liefde en jaloezie, ambitie en vriendschap. Een absolute aanrader en voor mij nu echt de reden om dit jaar wel naar Bergamo te gaan.