Lezersrecensie
Zoektocht naar identiteit
Ik mocht het boek ‘De Verbindingen’ lezen voor de club van Echte lezer van Hebban. Mijn interesse was eigenlijk direct al gewekt toen ik de synopsis gelezen had. Er zijn namelijk niet zoveel dienstverhalen. Behalve de anekdotes die je op feesten en partijen van opa’s en oudooms hoort, is er bar weinig bekend over het echte leven als soldaat gedurende de jaren 70-80. Wat doet die dienstplicht met een jonge jongen, die in de echte wereld op punt staat zichzelf te ontwikkelen?
Het grote contrast met de 'echte wereld'
Het verhaal van ‘De Verbindingen’ is heel vanzelfsprekend en beeldend beschreven. De sfeerbepaling is goed gedaan en je waant je op de kazerne. Het grote contrast met de ‘echte’ wereld kan bijna niet groter. Er worden wapens schoongemaakt, ze gaan op bivak, hebben corvee en hebben stoere soldatenpraatjes. Alles wat het hoofdpersonage ‘Stekker’ niet is. Stekker kreeg overigens deze bijnaam omdat hij radiotelefonist is op de basis. Hij kan niet meekomen met de jongens maar toch wordt hij gebruikt als praatpaal en uitlaatklep gedurende de uren dat de soldaten op wacht staan. Met al deze informatie kan hij echter niets, en hij raakt meer en meer in zichzelf gekeerd. En zelfs met die ene geestverwant gaat het dan toch nog mis.
Zoektocht naar identiteit
Auteur Philip Snijder baseerde het verhaal van ‘De Verbindingen’ deels op zijn eigen ervaring. Hij vervulde, net als het hoofdpersonage, de dienstplicht in 1977. Echter is het grootste gedeelte van het boek fictie. Snijder heeft een ingehouden schrijfstijl waarbij hij veel suggereert. Hij laat dus ook veel aan de fantasie van de lezer over, en dat is altijd prettig bij een boek. Hij wil wel heel erg duidelijk maken dat achter alle grappen en grollen van de soldaten onderling een hoop verborgen leed als heimwee, onzekerheid en ongemak schuilgaat. En zo is het boek ‘De Verbinding’ eigenlijk een verhaal geworden over de zoektocht naar je identiteit. Het zoeken naar een manier van omgang met mensen en gebeurtenissen die eigenlijk ver van je af staan. Met het besef dat je beste basis daar ligt waar je vandaan komt en het liefste bent: bij je familie en geliefden.
Het grote contrast met de 'echte wereld'
Het verhaal van ‘De Verbindingen’ is heel vanzelfsprekend en beeldend beschreven. De sfeerbepaling is goed gedaan en je waant je op de kazerne. Het grote contrast met de ‘echte’ wereld kan bijna niet groter. Er worden wapens schoongemaakt, ze gaan op bivak, hebben corvee en hebben stoere soldatenpraatjes. Alles wat het hoofdpersonage ‘Stekker’ niet is. Stekker kreeg overigens deze bijnaam omdat hij radiotelefonist is op de basis. Hij kan niet meekomen met de jongens maar toch wordt hij gebruikt als praatpaal en uitlaatklep gedurende de uren dat de soldaten op wacht staan. Met al deze informatie kan hij echter niets, en hij raakt meer en meer in zichzelf gekeerd. En zelfs met die ene geestverwant gaat het dan toch nog mis.
Zoektocht naar identiteit
Auteur Philip Snijder baseerde het verhaal van ‘De Verbindingen’ deels op zijn eigen ervaring. Hij vervulde, net als het hoofdpersonage, de dienstplicht in 1977. Echter is het grootste gedeelte van het boek fictie. Snijder heeft een ingehouden schrijfstijl waarbij hij veel suggereert. Hij laat dus ook veel aan de fantasie van de lezer over, en dat is altijd prettig bij een boek. Hij wil wel heel erg duidelijk maken dat achter alle grappen en grollen van de soldaten onderling een hoop verborgen leed als heimwee, onzekerheid en ongemak schuilgaat. En zo is het boek ‘De Verbinding’ eigenlijk een verhaal geworden over de zoektocht naar je identiteit. Het zoeken naar een manier van omgang met mensen en gebeurtenissen die eigenlijk ver van je af staan. Met het besef dat je beste basis daar ligt waar je vandaan komt en het liefste bent: bij je familie en geliefden.
1
Reageer op deze recensie