Voor de fans van THG

Recensie is oorspronkelijk gepubliceerd op: https://meerboekenblog.nl/dageraad-boven-de-boete/

Dageraad boven de boete vertelt het verhaal over Haymitch’s Hongerspelen. Haymitch kennen we als coach van Katniss en Peeta uit de oorspronkelijke Hongerspelen trilogie. Haymitch doet mee aan de vijftigste Hongerspelen.

Ter ere van de Kwartskwelling worden er twee keer zoveel deelnemers getrokken om te gaan vechten voor hun leven in de arena. Hierdoor breekt er in de districten van Panem nogal wat paniek uit, zo ook in district 12. Haymitch probeert niet te veel na te denken over zijn kansen en te genieten van de tijd die hij met zijn meisje heeft. Zijn leven verandert in een nachtmerrie wanneer tijdens de ceremonie blijkt dat hij één van de ongelukkige tributen is.

Samen met drie andere tributen wordt Haymitch direct naar het capitool gestuurd. De drie andere tributen zijn een jeugdvriendin die als een zus voor hem is, een geobsedeerde bookmaker, en het meest verwaande meisje van de stad.

Eenmaal in het capitool beseft Haymitch algauw dat hij de Hongerspelen nooit kan winnen. Hij besluit echter niet direct op te geven en gaat op zoek naar manieren hoe zijn deelname aan de Hongerspelen nooit vergeten zal worden.

Nostalgie
Doordat ik de originele Hongerspelen-trilogie vijf sterren heb gegeven en ook De ballade van slangen en zangvogels, had ik uiteraard ook hoge verwachten van Haymitch verhaal. Het terugkeren in de door Suzanne Collins gecreëerde wereld is op zijn eerste plaats nostalgisch te noemen. De bekende schrijfstijl en de sfeer brengen je direct terug naar de tijd waarin je jaren geleden voor het eerst deze fantastische trilogie oppakte. Dat was voor mij echter niet genoeg om deze nieuwe prequel te beoordelen met vijf sterren.

Op social media heb ik meerdere keren video’s en berichten voorbij zien komen dat mensen een traantje hebben gelaten bij dit boek. Dit versterkte mijn hoge verwachtingen alsmaar meer. Hoe treurig de Hongerspelen ook zijn (dat zijn ze natuurlijk ieder jaar), ik heb geen traantje gelaten. Ik vond het eigenlijk niet zo emotioneel als ik had verwacht. Dit betekent echter niet dat ik mij niet vermaakt hebt!

Een stukje geschiedenis op de gehate en uiteindelijk geliefde Haymitch is natuurlijk heel erg welkom. Zodoende heb ik mij ook goed vermaakt met dit boek. Het was interessant om te zien hoe Haymitch omging met de andere tributen, hoe hij niet opgaf ondanks dat zijn kansen zeer minimaal waren en hoe de vijftigste Hongerspelen hem voor de rest van zijn leven hebben getekend. Ik vond het echter niet heel verassend of vernieuwend en in combinatie met het feit dat ik er emotioneel niet zo door geraakt werd als ik had verwacht, kan ik dit boek simpelweg geen vijf sterren geven.

Dageraad boven de boete is echter zeker wel een aanrader voor de liefhebbers van De hongerspelen. Als je die boeken en films met plezier hebt gelezen/ gekeken dan ga je je ook zeker vermaken met dit nieuwste boek. Oh en mocht je het nog niet gezien hebben, de Nederlandse vertalingen zijn nu in echt prachtige speciale edities verschenen. Deze wil je zeker in huis halen!