Droefheid, vriendschap, trouw, angst, maar vooral spanning…

Het verhaal speelt zich grotendeels af in London tijdens WOII. Beau, een zwerfhond, wordt op het nippertje gered van een aanrijding met een vrachtwagen als Peggy hem bij zijn middel net op tijd wegtrekt. Beide zijn van dan af onafscheidelijk. Tot de oorlog losbarst en Peggy samen met haar broertje voor de veiligheid naar haar tante moet. Beau is een echte held tijdens deze oorlog en redt mensen van tussen het puin. Maar als het onvermijdelijke gebeurt wil Beau kost wat het kost zijn Peggy zoeken.

Een boek dat je met spijt dichtklapt. Het hoofdpersonage, Beau, en de andere personages worden uitstekend getypeerd. Je krijgt moraallessen van de dieren die het hartje zijn van een super spannend verhaal dat soms triest, soms vermengd met wat humor, soms liefdevol is. Maar vooral is het een hard verhaal dat je doet nadenken over de oorlog en de gevolgen ervan. Verlies, verwoesting angst maar vooral kameraadschap en trouw zijn een belangrijk gegeven in dit verhaal.

De schrijfstijl is vlot en spreekt geweldig aan. De auteur schrijft het verhaal rechttoe, rechtaan neer en weet de lezer ongelooflijk te beroeren. Opmerkelijk is dat het verhaal voor een deel gebaseerd is op ware feiten. De wisselwerking en gesprekken tussen de verschillende dieren zijn zeer menselijk. Toch is het net alsof zij, maar vooral Beau, de mensen wel de les willen lezen. Je krijgt een gruwelijk beeld van de oorlog maar toch krijg je ook een beeld van mensen (en dieren) die elkaar helpen ondanks alles.

P 78 Hoe konden mensen elkaar dit aandoen? vroeg hij (Beau) zich af. Maar dat weerhield hem er niet van om te proberen hen te redden.

Dank u Hebban dat ik dit boek voor u mocht lezen.
Dit boek was mijn eerste maar zeker niet mijn laatste van deze auteur.