Spannend tot de laatste bladzijde

Eva heeft het niet makkelijk thuis. Ze denkt nog veel aan haar overleden broertje. Ze heeft het moeilijk met hoe het karakter van haar vader was en het feit dat hij een jaar eerder vermoord werd.
Kim en Martijn hebben al een eindje een verhouding. Hun huwelijk was en is niet meer zoals het moet en ze denken allebei om het hun man/vrouw te vertellen. Ze ontmoeten elkaar regelmatig in een hotel op kamer 305.
Op één van die afspraken komt Kim als eerste aan en vindt een lijk in de kamer. Wat er dan gebeurt bepaalt de rest van het verhaal. De drie hoofdpersonages raken alle drie verwikkeld bij het oplossen van deze moord en moeten samen een uitweg zoeken die hen het beste uitkomt.

Het boek wordt verteld vanuit de Ik persoon. Alle hoofdpersonages komen vanuit datzelfde perspectief aan het woord en je volgt het verhaal zo van persoon tot persoon. Zo zit er ook een zekere vaart in het boek. De hoofdstukken zijn kort en er wordt telkens vermeld wie er aan het woord is. Voor een luisterboek is het wel eventjes wennen omdat er ook een personage aan het woord komt die niet vernoemd wordt maar die wel een belangrijke rol speelt in het verhaal. Juist omdat de naam niet vernoemd wordt, loopt het verhaal over van de ene op de andere zonder vermelding.

De hoofdpersonages worden mooi uitgewerkt. Je leeft met ze mee en ze groeien door de gebeurtenissen mee met het boek. Doordat hun gevoelens goed beschreven worden, leer je ze ook redelijk goed kennen
Het verhaal is goed opgebouwd . De auteur neemt ons eerst een grote week mee doorheen de gedachtegangen en gebeurtenissen van de hoofdpersonages. De spanning stijgt in het begin met mondjesmaat maar sneller naar het einde toe. Je voelt dat de auteur goed nagedacht heeft over het verloop van het verhaal en dat ze alle stukjes perfect in elkaar laat vallen. De ontknoping is verrassend, onverwacht en goed gevonden.

Het verhaal begint langzaam en wordt dan stelselmatig spannender. Het houdt je letterlijk tot de laatste bladzijde in de ban.