een soort van recensie ofzo: De Laatste Mens (10+)

“Ik wil meer robots!” was mijn gedachte na het lezen van De Wilde Robot. En zonder er eigenlijk echt naar op zoek te gaan kom ik een cover tegen met maar liefst DRIE robots op de cover.

“Ik heet XR_953. Ik ben twaalf jaar, vier maanden, een week en drie dagen oud. Elke dag doe ik hetzelfde. Daarvoor ben ik geprogrammeerd. De mensen zijn al 30 jaar niet meer onder ons. Tenminste. Ik zal straks een mens tegenkomen. Alleen weet ik dat nog niet. Ook niet dat ik besluit haar te helpen. Emma. Dat is haar naam. Lukt het mij en mijn collega’s om haar in veiligheid te brengen?”

Een robot apocalyps. Daar ben ik absoluut voor te porren! Geschreven door Lee Bacon vanuit het oogpunt van een robot in een wereld die lijkt op communistisch China en oud fascistisch Duitsland.

Ondanks dat het robots zijn word ik helemaal in XR-953 gezogen en ga ik van hem houden. Geen moment vind ik het ongeloofwaardig dat deze robot menselijker en menselijker wordt. Het verhaal ken ik al wel een beetje, maar ik vind het origineel op papier gezet. Van de zinnen die ik lees tot aan de keuzes van lettertypes. Alles duidt erop dat ik met robots te maken heb.

Onze rol als mens op deze aarde wordt flink aan de kaak gesteld. De robots waren het helemaal zat. Helemaal zat op de manier waarmee wij met onze planeet omgaan. Alle mensen zijn slecht! Denkt XR_953 dat ook? Of is er meer nuance…

Een te gek coming of age verhaal voor mens èn robot!