een soort van recensie ofzo: Het geheim van de Malamander

Al een tijdje komt dit boek voorbij in mijn suggesties. En toen vrienden het boek noemende ben ik begonnen om het geheim maar eens te ontrafelen.

In het plaatsje Owee aan Zee staat een hotel en daar werkt Herbert (Herbie) Citroen. Herbie is 12 en hoofd van de gevonden voorwerpen. Opeens is er een meisje die zijn helpt vraagt. Ze is iets kwijt en aangezien het Herbie zijn werk is om verloren voorwerpen terug te krijgen bij hun eigenaar, vraagt ze hem. Ook is er in Owee aan Zee een legende. De legende van de Malamander. Hoe is deze legende ontstaan? En wat is het mysterieuze meisje kwijt?

Het verhaal is prima. Alleen is er iets waardoor ik niet werd meegezogen in het avontuur wat Herbert en Violet meemaken. Ook legde ik het boek ook weer snel aan de kant omdat ik er niet zo’n zin meer in had. En met de hele korte hoofdstukken heb ik dan toch wat moeite. Het voelt niet af… Of nou ja… Waarom pakt het me nou niet… Dat is het meer…

En ineens wist ik het!

De karakters doen me helemaal niets. Ik weet bijna niks over de ze en er wordt ook niet voor gezorgd dat ik om ze ga geven. Er wordt geen diepte aan ze gegeven. Alles wat ze meemaken heeft voor mij geen emotionele lading. We bouwen geen band op. Het is alleen het avontuur.

En nogmaals: Het avontuur en het mysterie zijn prima. Verder heb ik er eigenlijk weinig over te zeggen.

Het is de eerste uit een reeks, maar of ik het vervolg ga lezen… Ik weet het niet…