een soort van recensie ofzo: Horrel en de Bokkerijders (10+)

Tijd voor een klassieker. Nou ja... voor mij dan. 25 jaar geleden las ik dit voor het laatst en toen vond ik het te gek! Maak ik die herinnering kapot door het met hele andere ogen te lezen?

Leonard heeft een misvormde voet. Dat werd ook wel een horrelvoet genoemd en daarom noemt iedereen hem Horrel. Als Horen voor de zoveelste keer wordt gepest wordt hij geholpen door Thei. Een lompe kerel die zijn geld verdiend door dode dieren te villen. In het dorp gebeuren de laatste tijd rare dingen. Horen besluit op onderzoek uit te gaan. Heeft dit alles met De Bokkerijders te maken?

Het is eind 1994. De tv-serie ‘De Legende van de Bokkerijders’ knalde de huiskamers in. Niet veel later lag dit boekje onder m’n kussen.

De cover blijft intrigerend en belooft spanning en gruwel. Na 25 jaar doe ik dit boek weer eens open. De gele bladzijde verraden dat het daadwerkelijk zo lang is geleden. Heel vaag komt alles me wel bekend voor, maar ik heb geen idee waar het precies heen gaat. Dat houd het gelukkig fris en het blijft voor mij verrassend goed overeind. Maar op een gegeven moment heb ik niet zo een zin meer om te lezen. Het duurt net iets te lang voordat er ècht iets gebeurd. De èchte spanning en sensatie! Maar dat heb ik nog niet gedacht en dan begint het. Floep. Uit.

Een groot onderdeel van dit boek is waarom Horrel Horrel heet. Hij wordt gepest door zijn vervormde voet maar hij snapt niet waarom mensen dat doen. Zijn voet heeft immers niets met zijn hersens te maken. Ik heb vernomen dat dit boek vroeger ook werd gebruikt om leven met een handicap bespreekbaar te maken. Helemaal oké, maar soms mag het ook wat minder expliciet. Op een gegeven moment weten we het wel ;)

Ik snap waarom dit vroeger onder mijn kussen lag. Geen moeilijk gedoe. Kort. Spannend en hier en daar het nodige geweld.