Goed plot, door vertelstijl af en toe lastig te volgen

Stijn reist met zijn vriend Philip naar Oregon, beide om te werken aan hun boeken. Maar gaat Philip wel echt mee om een nieuw boek te schrijven? Of heeft hij een andere reden?

Dit verhaal vertelt de moeilijkheden die Stijn ervaart bij het schrijven van zijn boek, maar ook hoe lastig hij het vindt om het verleden achter zich te laten. Hierdoor vervalt hij in mijmeringen en krijg je als lezer korte verhaaltjes van wat er in zijn verleden gebeurd is. Af en toe is het niet helemaal duidelijk wanneer je een uitstapje naar het verleden maakt, wat de leesbaarheid wat lastiger maakt.

De personages gaan goed leven voor mij, maar of het helemaal volgens de bedoeling is van de auteur betwijfel ik. Stijn vind ik vooral sneu en te afhankelijk van anderen (neemt hij überhaupt ergens zelf een beslissing?) en Philip is me een narcistisch persoon zeg… bah. Kirsten (de ex van Stijn) is vooral egocentrisch. Ik heb helaas geen personages gevonden in het boek waar ik waardering voor had. Dat maakt het leesplezier jammer genoeg minder.

Ik zeg jammer genoeg, want het verhaal zit zeker wel goed in elkaar. Het eind is verrassend. Direct na het lezen had ik even zo’n reactie van ‘hè, is dit het al? ‘. Een tijdje na het lezen vallen alle onderdelen op hun plek, maar je moet het boek dus wel even laten bezinken.