Meer dan 6,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

De boodschap die de auteur wil geven aan de lezer is hier heel goed overgekomen

Diane Kooistra 21 november 2023
203 De reis van de wijze kat van James Norbury
@fontaine uitgevers

James Norbury kan naast mooi schrijven ook heel goed tekenen. Hij schrijft boeken waarin dieren de hoofdrol spelen. Mooi uitgevoerd met tekeningen die vaak nog meer zeggen als de teksten zelf.

Over de reis van grote panda en kleine draak schreef ik:” De teksten zijn net zo kleurrijk als de meeste plaatjes. Het zijn geen gewone bossen waar ze door heen gaan maar dichtbevolkte bossen en geen vogels maar bontgekleurde vogels die ze zien vliegen. Het boek staat vol met lessen om in het hier en nu te blijven en je niet af te laten leiden door gedachten.

“ Ik heb niets gedaan, zei de kat. Je hebt geluisterd,’ Zei de welp.”

Op een dag hoort de Kat, die niet lekker in zijn vel zit, van de Rat dat er een oeroude pijnboom is die rust zal brengen. De kat gaat hierna op reis. Tijdens zijn reis komt hij oude bekenden en nieuwe dieren tegen maar brengt hij ook tijd alleen door. Hij hoort verhalen maar beleeft zelf ook bijzondere avonturen. Dan komt hij een jong katje tegen. Zal dit dier hem verder kunnen helpen?
Zal hij de pijnboom vinden en vinden waarnaar hij op zoek is?

“Nieuwe ideeën kunnen ons helpen om te groeien en ervoor zorgen dat we niet dezelfde fouten maken.”

Ook in dit boek zijn geen lange teksten nodig om het verhaal te vertellen. James Norbury vertelt ook in het nawoord dat hij bij het schrijven van dit boek gebruik maakt van eeuwenoude verhalen. Er schuilen verhalen in elk dier dat de Kat ontmoet. Ze komen uit de Zen traditie en worden overkoepeld door één groots verhaal, de reis zelf.
De karakters worden echt personages, juist door de geen naam te geven maar bij de naam te noemen zoals De Kat en De schildpad. Het karakter past bij het dier zoals de tijd nemen voor een schildpad past en de boosheid weer bij een tijger past.
De platen zijn een verhaal op zich en maken van elke pagina een schilderij. Ze zijn gemaakt met een eeuwenoude Sumi E techniek waarbij gewerkt wordt met zwart inkt op rijstpapier. Het is een spontane en instinctieve manier van werken met deze materialen.
Thema’s die aan de orde komen zijn; schuldgevoel om wat er in het verleden gebeurd is en dat iets niet van waarde hoeft te zijn om door iemand heel waardevol kan worden gevonden.

De uitvoering van het boek met hardcover en leeslint, rust, kleur en zwartwit maakt dat het echt een mooi cadeau is om te geven of te krijgen en een parel in de boekenkast. Een parel die nog regelmatig uit de boekenkast gehaald zal worden om even door te lezen.
De boodschap die de auteur wil geven aan de lezer is hier heel goed overgekomen.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Diane Kooistra