De verschillende thema’s komen echt tot hun recht en de verhaallijn blijft goed hangen na het lezen

In 2015 debuteerde Hilda Spruit met haar paranormal young adult-roman Geestverwanten, die in 2016 bekroond werd met de Jonge Jury Debuutprijs en inmiddels is uitgegroeid tot een serie. De los te lezen vervolgromans “Verschijningen” en “Dolende geesten” zijn uitgegeven door uitgeverij Clavis. Daarnaast schrijft ze oa artikelen in het Paravisie magazine.
Over de andere boeken schreef ik:” De schrijfstijl is boeiend en houdt de lezer vast tot het einde.”

“Als mijn ene familie me van zich afduwt, wil ik graag meer weten over de familie die me wel begrijpt.”

Dolende geesten heeft een boeiende cover die de lezer gelijk aan het denken zet. Wat hebben een meisje, een man met een masker en een veld met bloemen met elkaar te maken? Maar eerst gaan we weer terug naar Merthe die een bijzondere droom heeft. Ze merkt dat haar gave weer opspeelt en weet niet of ze hier blij mee moet zijn. Het moment van voorgoed afscheid nemen van haar biologische moeder komt dichterbij en dat is best heftig voor een jong meisje met een bijzonder verhaal. Ze krijgt een brief die ze aan haar biologische grootouders moet geven en het kost even tijd voor ze die gevonden heeft. Daarna verplaatst het verhaal zich naar Spanje waar ze met haar vrienden, adoptieouders en nieuwe bekenden. Daar komt ook de gave van Merthe en een ander hoofdpersoon heel erg naar voren en voor ze het weten zitten ze midden in een spannend avontuur. Gelukkig is ze nu niet de enige die zaken aanvoelt en kan ze meer delen.

“Ik denk dat ik je gelijk moet geven,’zegt ze. Wat we nu ontdekt hebben is inderdaad groter dan wij. Zo groot dat we ermee naar de politie moeten.”

Hilda Spruit heeft er een poosje over gedaan om het derde deel van deze serie te schrijven en tijdens het lezen wordt ook wel duidelijk waarom. Er is veel tijd gestoken in het goed beschrijven van de verschillende thema’s maar ook vooral in het beschrijven van de gevoelens die daarmee gepaard gaan.
De verschillende onderwerpen die uitgebreid of zijdelings ter sprake komen zijn rouw en verwerking als Merthe afscheid moet nemen van haar biologische moeder maar ook de strijd die ze heeft met haar adoptieouders als zij minder begrijpen over haar gave dan Merthe verwacht. Hierdoor krijgt het thema Adoptie ook een mooi podium. Daarnaast is er een onderwerp als de macht van de farmaceutische industrie ten opzichte van de natuurgeneeskunde wat erg aanspreekt.
Als Merthe’s gave een nieuwe fase ingaat roepen de vrienden de hulp in van de bandenstemmer Peter Wezenaar, bekend uit de andere delen. Hij helpt hen een stapje verder met hun onderzoek ook al is niet gelijk duidelijk wat hij bedoelt.
Het is een spannend verhaal omdat het uiteindelijk om een politiezaak gaat, de mooie cliffhangers waar enkele hoofdstukken mee afgesloten worden helpen daar goed aan mee.
Het is een verhaal dat met respect geschreven is en waarin openheid is naar de verschillende personages en hun karakters. Ze mogen er zijn ook al moeten ze er zelf achter komen dat dat zo is.

De verschillende thema’s komen echt tot hun recht en de verhaallijn blijft goed hangen na het lezen. Het is wel fijn dat alles op ¾ van het verhaal nog even wordt samengevat in een krantenbericht.
Dolende geesten is een mooi vervolg op de andere delen en door de intensieve band die de lezer heeft met de hoofdpersonen en een paar open eindes is er ruimte voor en hoop op een vervolg. Een fijne young adult voor jong en oud, lezers die open staan voor een bijzonder verhaal.