een leuke bundel met gedichten die je blijven verbazen en verrassen.

Ik heb elke paar dagen een gedicht van Erik van Os gelezen en op mij in laten werken, als je namelijk zijn gedichten voor het eerst lees zie je met name de satire. Wie schrijft er nou dat hij liever leuke kinderen had?

“Had ik maar leuke kinderen
Maar die van mij zijn stom.
Ik weet niet wat ik ermee moet
Ik had ze keurig opgevoed
En vraag me af waarom
Heb ik geen leuke kinderen
Ze zijn stom”

Na een paar keer lezen lees je tussen de regels door dat het over liefde en teleurstelling gaat, voor iedereen herkenbaar net als het gedicht over dat hij hoopt dat oma maar geen honderd wordt. De eerste keer schrik je van de hardheid maar na een paar keer lezen komt hij beter binnen.
Dat is de kern van deze bundel. Volgens de schrijver: “een dubbele espresso op een Italiaans terras……”en die uitleg eindigt hij met “maar musical gaat over mijn grens”
Ze zijn ook te beluisteren op de bijbehorende spotify lijst “had ik maar leuke kinderen” waarmee je een extraatje krijgt bij deze bundel. Leuk om te horen! En de teksten komen dan net weer anders binnen.

Kortom een leuke bundel met gedichten die je blijven verbazen en verrassen.