Lezersrecensie
Een prentenboek met mooie tekeningen en een goede manier om een boodschap door te geven.
Kaj Driessen schreef voor Samsara uitgevers de boeken Olifant heeft kriebel en Panter wil niet praten.
Hij werkt oa als regisseur voor programma’s als Sesamstraat Spanga’s en Tita tovenaar schrijft hij ook boeken.
Iris van der Veen illustreerde meerdere boeken voor deze uitgeverij; Titels als Dit, Het kan ook andersom en En nu? Kwamen al voorbij. Ze werkt graag in zwart-wit met traditionele middelen.
Het boek opent met een mooi Afrikaans tafereel. De lezer kan hier echt even van genieten en ontdekt dan een panter in het gras. Een dier dat als gevaarlijk bekend staat. Maar deze panter is dat niet.
Panter komt Kip tegen en hij wil geen contact maar Kip wel.
Nog meer mooi gekleurde pagina’s komen voorbij met korte en indringende teksten.
Het Franse accent van Kip is vergroot en ik ben heel blij dat ze geen namen hebben gekregen. Er wordt humor aan het verhaal toegevoegd totdat de onzekere gevoelens meer naar boven komen in het verhaal.
Kip nodigt Panter uit om zijn verhaal te vertellen en dan blijkt ineens waarom Panter niet wil praten.
De (voor) lezer moet dan ook, juist vanwege de reden waarom Panter niet wil praten de tijd en rust nemen om dit (voor) te lezen.
Dit boek laat zien hoe je aan kinderen op een respectvolle manier uitlegt dat iedereen er mag zijn.
En dat is gelijk de clue van het verhaal. De thema’s die naar voren komen zijn goed om thuis en in de klas te bespreken en zullen fijn zijn voor kinderen die zich hierin herkennen.
Duidelijker kan een boodschap niet weergegeven worden, de geweldige tekeningen van Van der Veen, vooral die ene met alleen de ogen van Panter passen perfect bij het verhaal. Was hier maar een poster van, ik zou hem zo ophangen!
Ik ben benieuwd welk dier er in een volgend boek zijn of haar verhaal mag vertellen.
Hij werkt oa als regisseur voor programma’s als Sesamstraat Spanga’s en Tita tovenaar schrijft hij ook boeken.
Iris van der Veen illustreerde meerdere boeken voor deze uitgeverij; Titels als Dit, Het kan ook andersom en En nu? Kwamen al voorbij. Ze werkt graag in zwart-wit met traditionele middelen.
Het boek opent met een mooi Afrikaans tafereel. De lezer kan hier echt even van genieten en ontdekt dan een panter in het gras. Een dier dat als gevaarlijk bekend staat. Maar deze panter is dat niet.
Panter komt Kip tegen en hij wil geen contact maar Kip wel.
Nog meer mooi gekleurde pagina’s komen voorbij met korte en indringende teksten.
Het Franse accent van Kip is vergroot en ik ben heel blij dat ze geen namen hebben gekregen. Er wordt humor aan het verhaal toegevoegd totdat de onzekere gevoelens meer naar boven komen in het verhaal.
Kip nodigt Panter uit om zijn verhaal te vertellen en dan blijkt ineens waarom Panter niet wil praten.
De (voor) lezer moet dan ook, juist vanwege de reden waarom Panter niet wil praten de tijd en rust nemen om dit (voor) te lezen.
Dit boek laat zien hoe je aan kinderen op een respectvolle manier uitlegt dat iedereen er mag zijn.
En dat is gelijk de clue van het verhaal. De thema’s die naar voren komen zijn goed om thuis en in de klas te bespreken en zullen fijn zijn voor kinderen die zich hierin herkennen.
Duidelijker kan een boodschap niet weergegeven worden, de geweldige tekeningen van Van der Veen, vooral die ene met alleen de ogen van Panter passen perfect bij het verhaal. Was hier maar een poster van, ik zou hem zo ophangen!
Ik ben benieuwd welk dier er in een volgend boek zijn of haar verhaal mag vertellen.
1
Reageer op deze recensie
