Dit is een eerlijk verhaal dat laat zien dat de oorlog niet ophield na het voorjaar van 1945.

Minnie en Douwe proberen zo goed mogelijk te leven tijdens de tweede wereldoorlog maar alle gebeurtenissen en de geheimen van het verzet dat Douwe niet kan delen schept wantrouwen, vooral als Minnie een briefje in zijn zak vindt. Ze groeien uit elkaar en de lezer twijfelt of het wel goed zal komen, wat zal de volgende stap zijn. Gebeurtenissen die tot decennia na de oorlog doordreunen.

Mijn eerste indruk van deze roman was dat ik in het begin even moest wennen aan de karakters, het verhaal en de relatie tussen de hoofdpersonen, Minnie en Douwe.
Als je verder leest begrijp je waarom Karin Driegen ervoor heeft gekozen om in het begin diep in te gaan op de genoemde onderdelen van het verhaal. Je begrijpt pas hoe alles is verlopen en waarom de mensen zo reageren als je hebt gezien hoe ze toen met elkaar omgingen. Na de oorlog en de vreselijke gebeurtenissen die toen plaats vinden probeert Minnie haar leven weer op te bouwen, je leest door de tijd heen, de jaren vijftig, zestig, zeventig en tachtig komen aan bod. De oorlog lijkt heel ver weg maar beïnvloedt het leven van het gezin en de omgeving van Minnie wel degelijk.
Het is een verhaal over de tweede wereldoorlog maar vooral ook over de gebeurtenissen daarna. Er is een gat geslagen in het leven van Minnie en haar kinderen
En dan de titel, waar komt die vandaan? Van een van de kleinkinderen die dit tegen haar oma zegt en tijdens het lezen vond ik dit echt heel goed bij het verhaal passen.

Karin, je hebt een mooi en respectvol eerbetoon over jouw grootouders geschreven. Een boek dat verder gaat dan menig ander boek dat over deze periode geschreven is. Je hebt mij echt geraakt.
Dit is een verhaal met personages met goede en menselijke kanten, een eerlijk verhaal dat laat zien dat de oorlog niet ophield na het voorjaar van 1945.