De eeuwige jaknikker

Ik wilde dit boek graag in oktober lezen, omdat we bij de @samenlezenwe boekenclub begin november deel 2 gaan bespreken. Dus moest ik eerst nog even deel 1 lezen. De auteur zei dat de delen ook los te lezen zijn, maar ik lees ze toch liever in volgorde. Vind het gewoon leuker om alles in de juiste volgorde te beleven.

Ik was benieuwd naar dit boek, maar ook een beetje voorzichtig. Want ik lees eigenlijk niet zo vaak boeken met veel spicy stukken. De eerste bladzijde dacht ik eerlijk gezegd even: oei… als het hele boek zo is, dan weet ik niet of ik ‘m ga uitlezen. Maar gelukkig bleek dat niet zo te zijn!

Wat ik juist mooi vond, was de groei van Fiona. Hoe ze zichzelf beter leert kennen, meer voor zichzelf opkomt en dan ook nog Pim ontmoet. Die twee samen vond ik echt leuk om te lezen.

Jade, je hebt me nieuwsgierig gemaakt naar de rest van de serie!
Wil jij ook gezellig meelezen met de volgende delen? Stuur gerust een berichtje naar @inge1970reads – superleuk om samen te doen!

Flaptekst:
Fiona zegt altijd ‘ja’ en laat nooit het achterste van haar tong zien. Tot ze op een avond Pim ontmoet, die alles zegt wat hij denkt. Hij moedigt haar aan hetzelfde te doen. Als Fiona na hun nacht samen alleen wakker wordt, weet ze één ding zeker: ze wil geen jaknikker meer zijn.

Algemene beoordeling: 4 sterren