In mijn boekenkast staan alle boeken van Suzanne Vermeer netjes naast elkaar. De laatste jaren heb ik er voor elke vakantie één aangeschaft. Een Vermeer is voor mij het ideale vakantieboek! Ik was daarom blij verrast toen ik Bon Bini Beach in de boekhandel zag staan. Dit was vast het laatste boek wat Paul Goeken geschreven had. Wat viel het mij tegen toen ik op de achterkant las dat niet Goeken maar een andere auteur de maker was. Mmmmm een valse Vermeer! Ik weet wel de musea hangen er vol mee en geen mens die het ziet. Maar het voelde toch niet goed.
De vriendinnen Lilian en Dominique zijn na een jaartje hard studeren toe aan een lekkere vakantie. De vader van Dominique heeft een vakantiehuisje op Aruba en trakteert de meiden op een paar weken zon, zee en strand. De vriendinnen zijn van plan om eens flink te gaan feesten en volop te genieten van de jongens en heel veel drank. Wanneer Lilian na een strandfeest niet terugkeert naar het vakantiehuisje verandert Dominique ’s vakantie in een nachtmerrie.
Ik moet eerlijk zeggen het verhaal viel mij 100 % mee. Het hoort prima thuis in mijn boekenkast tussen de andere boeken van Suzanne Vermeer. Het was een goed verhaal, spannend, niet te ingewikkeld, vlot geschreven en had lekkere korte hoofdstukken. Ook de grote letters bevielen mij wel. Dat is altijd fijn lezen in de zon. Kortom, Bon Bini Beach was weer een prima vakantieboek. Enne wat mij betreft hoort vanaf nu een valse Vermeer niet alleen nog maar thuis in de kunsthandel, maar is ook in de boekhandel prima op z’n plek!