Dit smaakt naar meer

Hoewel dit het debuut is van Roos van Rijswijk is ze wel een ervaren schrijfster en dat merk je aan alles in dit verstilde verhaal over de moeizame relatie tussen moeder Angelique en zoon Miguel. Miquel is twee jaar geleden verdwenen naar het Duitse dorpje Nieheim en heeft het contact met zijn moeder verbroken.

Door de opbouw met perspectiefwisselingen tussen de twee personages en de korte staccato zinnen spat de ongemakkelijkheid van de pagina’s. Hoewel dit ook zorgt voor een bepaalde afstandelijkheid naar de lezer toe weten beiden karakters te overtuigen. Hoewel ik enige sympathie kon ontwikkelen voor moeder Angelique kan ik ook erg goed begrijpen waarom haar zoon is weggegaan. Angelique schrijft in de ik-persoon brieven aan Jacoba, haar stervensbegeleider waardoor je een inkijkje krijgt in de rauwe gevoelswereld van haar sterven; want Angelique heeft terminale kanker. Of ze hierdoor een egoïstische vrouw is geworden wordt niet helemaal duidelijk maar erg aardig lijkt ze niet te zijn naar haar omgeving, en naar haar zoon.

Een ontzettend knap geschreven en aangrijpend debuut van Roos van Rijswijk en ik verheug me op meer van deze schrijfster.