De "vergeten" minnares van Rembrandt

Rembrandt...onze bekendste schilder heeft wel een turbulent leven. Hij is zelf ook bepaald niet de geduldigste en rustigste man.
Dit verhaal begint bij het leven van Geertje. Niet makkelijk, maar ze maakt er het beste van. Ze is best een sterke vrouw, die niet met zich laat sollen.
Via verschillende baantjes voorziet ze in haar onderhoud, waarbij haar tijd als verzorgster voor de kinderen bij een houthandelaar, haar beste tijd is. Als de zaken in de houthandel minder goed gaan, wordt ze ontslagen.

Dan krijgt ze een tip, dat er een schilder in Amsterdam iemand zoekt om voor zijn zoon Titus te zorgen, daar zijn vrouw Saskia ziekelijk is. Ze krijgt de baan en heeft het er naar haar zin.
Na de dood van Saskia, krijgt ze langzaamaan gevoelens voor Rembrandt, die hij beantwoord.

Het boek is in een vlotte schrijfstijl geschreven, boeiend ook. Als lezer word je in het verhaal getrokken en leef je mee met Geertje.
Interessant is om te weten te komen hoe het leven rond 1650 was. Hoe de gewoontes waren en wat betamelijk was en wat niet.
En hoe Rembrandt zijn leven en werk invulling gaf. Sinds dit boek bekijk ik de Nachtwacht toch met andere ogen.

Rembrandt heeft Geertje bepaald niet netjes behandeld en ook haar geschiedenis is wat over geslagen.