Niet echt overtuigend

Een zaak die door de jaren heen veel in het nieuws is geweest. Door de verfilming van het boek toch nieuwsgierig geworden naar het boek. De Deventer moordzaak is de strafzaak en de daarmee verband houdende verwikkelingen na de moord op de weduwe Wittenberg in september 1999 te Deventer. In eerste instantie was er sprake van een justitiële dwaling toen Ernest Louwes met onjuist bewijs werd veroordeeld. Tijdens de herziening werd echter nieuw bewijs gevonden, waardoor Louwes opnieuw veroordeeld werd. Desalniettemin zijn veel mensen blijven geloven in Louwes’ onschuld en werd tevens door opiniepeiler Maurice de Hond een andere schuldige aangewezen. Door talloze herzieningsverzoeken is het een van de langstlopende zaken in de geschiedenis van het Nederlandse strafrecht geworden.

Door het boek te lezen en zoals de titel doet vermoeden komen we nu echt achter de waarheid. Maar niet is minder waar. Na het lezen zit je eigenlijk met nog meer vragen. Het boek ontrafeld zeker niet de ware toedracht. Het maakt wel duidelijk dat er in het begin zeker fouten zijn gemaakt. Maar het is toch wel zo klaar als een klontje wie de dader is. DNA liegt niet is toch altijd gezegd en ook wel bewezen. De journalist kan ik ook niet echt plaatsen, eerst sterk overtuigd van de onschuld van de gedaagde en later als een blad aan een boom omgekeerd. De rol van Nederlands meest bekende opiniepeiler vind ik rond uit schokkend. Die dondert wel van zijn zetel met het beetje respect dat ik voor m had. Hoe haal je je in het hoofd iemand waarvan totaal geen DNA of wat dan ook maar is aan getroffen zo door het slijk te halen. Echt schokkend. Dat was misschien nog wel het meest opzienbarend van het hele boek. De negatieve rol van deze man en het drama wat hij daarbij aanricht bij de “Klusjesman en zijn omgeving”. Schandelijk.

De auteur heeft wel een prettige manier van schrijven, komt gelukkig niet een stoffige tekst. Het leest gemakkelijk, de bewijsstukken die gebruikt zijn om zijn verhaal duidelijk te maken, althans een poging daar toe, zijn een pluspunt. Echter, vind ik niet dat het boek echt aantoont over hoe en wat, daar mee bedoel ik het motief, waarom de gedaagde, inmiddels veroordeeld en weer vrij man, blijft ontkennen, maar geen tekst en uitleg kan geven over hoe zijn DNA daar terecht is gekomen.

Het boek is niet goed en ook niet slecht. Het hangt er tussenin. Na het lezen heb je het gevoel dat auteur gebruik maakt van zijn eigen interpretatie en niet overal met echt wettelijk constateringen komt. Dat haalt het boek toch wel naar beneden. Het enige goede aan het boek is dat het duidelijk maakt hoe beïnvloedbaar de mens is. Mensen die zomaar achter iemand aanlopen, die zo maar wat roept zonder enig aantoonbaar bewijs. Dat zijn gevaarlijke mensen voor de maatschappij. Zeker als hun daden vergoed worden door de rijken van het land.

Een boek en een zaak die gemoederen nog steeds bezig houdt. Boek is echter niet wat ik er van verwacht had.