Kijkje achter de schermen

Het perskorps wat verslag van Witte Huis met Trump brengt zo eigenlijk gevaren geld voor die klus moeten krijgen. Ik was verbaasd en ontsteld door alle onzin die ze hebben moeten doorstaan ​​om ons alleen het nieuws te brengen. Het lezen van de details van Jim Acosta over het Trump Kamp in White House laat zien wat voor man Trump is. Natuurlijk weten we allemaal hoe machtig de pers is. Genoeg voorbeelden van hoe de pers iemand kan maken en breken. Maar dit is een ander verhaal. Trump staat bekend om zijn vreemde uitspraken en raar beleid. Je vraagt ze soms af of hij wel enkele kennis van staatsrecht en politiek heeft. Een zakenman is nog geen goed politicus, net als een goede voetballer geen goede trainer hoeft te zijn.

Trump lijkt met de jaren steeds meer verstrikt te raken in zijn eigen leugens en bizarre uitspraken en om zijn gezicht te redden geeft hij hiervoor telkens de pers de schuld en lijkt het met name op CNN en Jim Acosta gemunt te hebben. Het is dan ook zeer interessant om te lezen hoe Jim hiermee omgaat en toch telkens de confrontatie met Trump en zijn persvoorlichter aangaat.

Je leest tot in detail hoe Trump speelt met de waarden en vrijheid van de democratie van de Verenigde Staten. Dit door zijn beschuldigingen en ontkenningen. Maar ook het gebruik van zijn social media beter bekend als POTUS. Hier schrijft Trump de meest rare berichten om personen en media in diskrediet te brengen. Door het boek van Jim Acosta krijg je een mooi inkijkje hoe het achter de schermen toegaat bij Trump.

De strijd tussen Trump en Acosta loopt zo hoog op dat Trump zijn perskaart inneemt, hier is echter de rechter het niet mee eens en Acosta krijgt zijn kaart en plek terug, dit tot ongenoegen van Trump. Waarom Trump zich special richt op Acosta? Wellicht omdat hij en zijn voorouders uit Cuba komen. Trump en immigranten zijn als water en vuur.

Een baan hebben waarbij je elke dag gedwongen wordt om met pestkoppen en leugenaars te communiceren, kan niet eenvoudig zijn.

Als je van een politiek verslag houdt dan zit je bij dit boek verkeerd. Dit boek handelt puur over de journalist Jim Acosta en zijn werk als politiek verslaggever in het tijdperk Trump. Acosta die probeert te achterhalen waarom de leugens, beschuldigingen en dan weer de ontkenning onder het mom van “Fakenieuws” gedaan worden.

Het gaat om de persvrijheid, een van de basiselementen van een goede democratie. Natuurlijk ook de pers kan ver gaan in die vrijheid, maar van een president zou je toch beter mogen verwachten.

Gelukkig zijn er nog mensen zoals Jim Acosta en andere journalisten die vragen blijven stellen over het weerzinwekkende gedrag en de leugens van deze president. Deze journalisten lijken de enige te zijn die volhouden​​ en bereid zijn zich niet terug te trekken tegen deze aanvallen van het Witte Huis van Trump. Deze journalisten zijn de laatste hoop van Amerika geworden en verdienen aandacht en respect.