Met open ogen het noodlot tegemoet

Je kiest niet hoe je de liefde van je leven ontmoet. Voor de hoofdpersoon van Peachez, een romance is een carrière in de wetenschap altijd zijn grote liefde geweest. Totdat hij online Sarah ontmoet. Langzaam sluipt ze zijn leven binnen en neemt zijn gedachten steeds meer over, totdat zijn contact met haar het enige is wat er nog toe lijkt te doen.

Op prachtige wijze beschrijft Ilja Leonard Pfeijfer hoe irrationeel, overheersend en pijnlijk liefde kan zijn. Vanaf het begin van het verhaal is het duidelijk dat dit niet goed af kan lopen. In elke gebeurtenis komen hiervoor nieuwe aanwijzingen naar voren. De overtuiging van zijn liefde wordt echter zo geloofwaardig neergezet, dat er geen andere keuze lijkt dan een onvermijdelijke ramp.

De schrijfstijl is luchtig, als lezer blijf je constant dichtbij de gevoelens en overwegingen van de hoofdpersoon. Het is geen moment ongeloofwaardig. De thema’s van noodlot, eenzaamheid en liefde worden prachtig vervlochten tot een pijnlijk maar zo mooi verhaal. Ware liefde vinden lijkt in de huidige samenleving bijna een doel op zich, dit boek laat pijnlijk duidelijk zien hoe het niet alleen het hoogst haalbare kan zijn, maar ook de grootste valkuil. Ondanks de vlotte stijl kan de tocht naar het onvermijdelijke einde af en toe vermoeiend zijn. Situaties voegen niet altijd evenveel toe aan het verhaal. Toch blijft de nieuwsgierigheid naar het einde, waardoor het verhaal wel interessant blijft.

Al met al een prachtig verhaal dat precies weet te raken aan alle aspecten van verliefdheid. Mooie omschrijvingen en interessante zijwegen vormen een prachtig weergave van menselijke gevoelens.