Auteur met veel potentie

Marion Hartog van Banda is de dochter van stripauteur Lo Hartog van Banda. Zij heeft lang haar eigen adviesbureau gehad binnen het onderwijs en de zorg. Het schrijverschap lonkte echter dusdanig dat zij in 2024 haar adviespraktijk beëindigde en er fulltime voor ging. De donor is haar thrillerdebuut.

Net voor de zomervakantie schrikt docente Ilse op van het nieuws dat haar zus Vera spoorloos verdwenen is en dat het gezin waarvoor zij in Frankrijk als au pair werkt, op vermoord is aangetroffen. Ilse besluit Vera te gaan zoeken en vertrekt naar de Provence. Tijdens haar zoektocht komt ze ernstig ten val. Claude, de zoon van de dorpsarts, brengt haar voor behandeling naar hun landhuis in de bergen. Maar dan lijkt de nachtmerrie pas echt te beginnen.

De lezers vallen vanaf het begin midden in de actie. Tijdens Ilses wederwaardigheden zorgt Hartog van Banda ervoor dat men Ilse helemaal leert kennen. Tussen de hoofdstukken door staan delen in cursief gedrukt, vanuit een onbekend personage. Het is de vraag wie dat is, wat die doet en waarom. Het is een parallelle verhaallijn, die die van Ilse duidelijk zal gaan kruisen.

Ilse komt terecht in een nachtmerrie, waarin ze volledig de draad en de tijd kwijtraakt. Hartog van Banda laat de lezers de dreigende sfeer vol gevaar goed proeven, zij kunnen zich helemaal inleven in Ilses ellende.

Maar er dringt teveel schijn van onwaarschijnlijkheid door de oppervlakte, er schemeren teveel kleine toevalligheden door en dit zwakt jammer genoeg de spanning wat af. De auteur geeft ook teveel informatie prijs. Tel daarbij op dat de lezer beslist op het juiste spoor zal zitten door hints in het verhaal en ook al de titel. Men gaat vermoedens ontwikkelen waar dit allemaal om draait. Het pleit dan weer voor Hartog van Banda dat zij dit snel daarna zelf bevestigt en de lezer niet langer in het ongewisse laat.

Daarmee zijn Ilses zoektocht en ellende nog niet ten einde. De wending die volgt zal niet voor iedereen onverwacht zijn, maar zij is wel spectaculair. De rollercoaster dendert door, zonder onderbreking of adempauze. De auteur schuwt bloederig geweld niet, het ontbreekt haar niet aan fantasie. Uiteindelijk komt daar de ontknoping, maar omdat er nog tientallen pagina’s, resteren, is er nog een knaller te verwachten. Die komt inderdaad tijdens de langdradige afronding, maar hij is wel voorspelbaar en Hartog van Banda raffelt hem een beetje af. Daardoor komt het verhaal abrupt tot een eind.

De donor is een thriller met een eigentijds thema, waaromheen Marion Hartog van Banda een onderhoudend, spannend verhaal heeft gebouwd. Haar schrijfstijl komt hier en daar een beetje onvolwassen over en klopt niet helemaal met de personages. Zij maakt haar karakters soms langzaam van begrip en onderschat hiermee haar lezers, die haar dus steeds een stap vóór zijn.

Deze auteur heeft zeer zeker potentie. Meer schrijfervaring zal haar taalgebruik verbeteren en alerter laten worden op woordherhalingen. Informatie beter doseren en mooi uitwerken zal eveneens helpen haar volgende boek naar een hoger niveau te brengen.

Deze recensie staat ook op Vrouwenthrillers.nl