Lezersrecensie
Bizar verhaal met vreemde sfeer
A.J. Finn is het pseudoniem waaronder redacteur en uitgever Dan Mallory zijn thrillers schrijft. Zijn debuut De vrouw in het raam (2018) was meteen een wereldwijd succes. Einde verhaal is zijn tweede thriller.
Nicky Hunter wordt door de ooit beroemde auteur Sebastian Trap in zijn huis uitgenodigd om zijn biografie te komen schrijven. Hij is terminaal ziek. Ze is groot fan van hem en ze vertrekt meteen. 
Trapp is niet alleen beroemd vanwege zijn thrillers, want wintig jaar eerder verdwenen zijn eerste vrouw en tienerzoon spoorloos. Sinds die dag heeft hij zich volledig van de buitenwereld afgesloten. De vraag is waarom hij nu ineens weer in de publiciteit wil treden.
Finn heeft een staccato-stijl, hij schrijft kortaf, met een hoop rauwe randjes waarin hij verveeld kan overkomen. Hij is heel relativerend en achteloos; in zijn beschrijvingen weer heel gedetailleerd. De sfeer die hij schept is onheilspellend. Hij neemt zijn lezers mee naar een duistere wereld van detectives in het negentiende-eeuwse Engeland. Zijn huis, en daardoor ook het verhaal, ademen een stoffige sfeer uit een ver verleden. De vele metaforen die hij gebruikt en waarmee hij voorwerpen tot levende wezens maakt, boeien vooral in het begin, later worden ze vervelend.
Rode draad in het verhaal zijn Sebastians boeken, maar bovenal overheerst de verdwijningszaak van twintig jaar geleden alles.
Einde verhaal kent meerdere perspectieven, namelijk dat van Nicky en van Sebastians dochter Madeleine - een eenzame vrouw zonder zelfvertrouwen. Nicky daarentegen is een nogal assertief typetje dat geen blad voor de mond neemt, Ze is recht voor haar raap, ook dat heeft een andere kant. Het maakt haar niet direct sympathiek. Finn toont haar aan de lezer via de reacties en beschrijvingen van Madeleine.
Het verhaal omvat een tijdspanne van een dag of tien. Het trage, zelfs langdradige verloop maakt de lezer ongeduldig. En toch blijft het steeds maar lonken. De beloning voor het volhouden is wel de totaal verrassende ontknoping die de mond laat openvallen, een ontknoping die niemand ook maar enigszins zal hebben kunnen vermoeden.
Einde verhaal is een bizar verhaal met een vreemde sfeer het het pakt zeker niet zo bij de strot als Finns wervelende debuut De vrouw in het raam.
Nicky Hunter wordt door de ooit beroemde auteur Sebastian Trap in zijn huis uitgenodigd om zijn biografie te komen schrijven. Hij is terminaal ziek. Ze is groot fan van hem en ze vertrekt meteen. 
Trapp is niet alleen beroemd vanwege zijn thrillers, want wintig jaar eerder verdwenen zijn eerste vrouw en tienerzoon spoorloos. Sinds die dag heeft hij zich volledig van de buitenwereld afgesloten. De vraag is waarom hij nu ineens weer in de publiciteit wil treden.
Finn heeft een staccato-stijl, hij schrijft kortaf, met een hoop rauwe randjes waarin hij verveeld kan overkomen. Hij is heel relativerend en achteloos; in zijn beschrijvingen weer heel gedetailleerd. De sfeer die hij schept is onheilspellend. Hij neemt zijn lezers mee naar een duistere wereld van detectives in het negentiende-eeuwse Engeland. Zijn huis, en daardoor ook het verhaal, ademen een stoffige sfeer uit een ver verleden. De vele metaforen die hij gebruikt en waarmee hij voorwerpen tot levende wezens maakt, boeien vooral in het begin, later worden ze vervelend.
Rode draad in het verhaal zijn Sebastians boeken, maar bovenal overheerst de verdwijningszaak van twintig jaar geleden alles.
Einde verhaal kent meerdere perspectieven, namelijk dat van Nicky en van Sebastians dochter Madeleine - een eenzame vrouw zonder zelfvertrouwen. Nicky daarentegen is een nogal assertief typetje dat geen blad voor de mond neemt, Ze is recht voor haar raap, ook dat heeft een andere kant. Het maakt haar niet direct sympathiek. Finn toont haar aan de lezer via de reacties en beschrijvingen van Madeleine.
Het verhaal omvat een tijdspanne van een dag of tien. Het trage, zelfs langdradige verloop maakt de lezer ongeduldig. En toch blijft het steeds maar lonken. De beloning voor het volhouden is wel de totaal verrassende ontknoping die de mond laat openvallen, een ontknoping die niemand ook maar enigszins zal hebben kunnen vermoeden.
Einde verhaal is een bizar verhaal met een vreemde sfeer het het pakt zeker niet zo bij de strot als Finns wervelende debuut De vrouw in het raam.
1
Reageer op deze recensie