Wantrouwen en spanning vieren hoogtij

Marly van Otterloo werkte als consultant en creatief therapeut. Ze publiceerde eerder al romans en een reeks kinderboeken. Ook zijn verschillende tv-scenario’s van haar hand. Haar eerste cosy crime-thriller Nadorst verscheen in 2023, Vreemd bloed is haar eerste thriller zonder het predicaat cosy crime.

Mare heeft haar inmiddels overleden oma beloofd om een week als vrijwilliger te helpen in een zorghotel voor ouderen. Ze kan het prima vinden met de gasten, maar teamleider Wilma gedraagt zich bijzonder onaangenaam en gedoogt hierover geen feedback.
Ook in Mares privé-leven loopt het niet helemaal lekker. Haar vriend Harold lijkt allerlei dingen voor haar te verzwijgen.
Wanhopig probeert Mare te achterhalen wat er speelt. Ze komt terecht in een wirwar van wanhoop, haat en nijd en als er ook slachtoffers vallen, is het hek van de dam.

Van Otterloo neemt flink de tijd om voor te bereiden wat er moet komen. Het verhaal kabbelt rustig voort, maar de lezer raakt zo heel vertrouwd met de personages. Langzaam loopt de sfeer in het hotel op tot uiterst giftig, terwijl Mare door Harolds leugens steeds verder van hem afglijdt.

Het verhaal van Vreemd bloed komt vaatui drie perspectieven tot de lezers. Mare, Wilma en Harold houden hen beurtelings op de hoogte. Men volgt dus precies wat er achter het ontwijkende gedrag Harold zit, terwijl bij Mare alle stekels en wantrouwen de kop op steken, over zowel haar leidinggevende enerzijds als haar vriend anderzijds. Ook Wilma vertelt openlijk over haar achterbakse, gemene streken.
Er blijkt veel meer aan de hand te zijn in het verzorgingshotel, wat de leiding koste wat het kost verborgen gehouden wil houden. Mare is vastbesloten om alles boven tafel te halen en ze probeert boven de negatieve sfeer en slechtwillende mensen te blijven staan. Van Otterloo maakt de ontstane dreiging in een verziekte sfeer uiterst goed voelbaar, tegelijkertijd heeft Mare voortdurend te maken met haar zwijgende vriend, waarbij de auteur laat zien hoe dodelijk slechte communicatie kan zijn.

De auteur is nogal fysiek in haar beschrijvingen van de bejaarde hotelgasten, waar misschien niet iedereen tegen kan. Dit leidt mogelijk dan wel af van het verhaal.
De personages zijn allemaal goed doorleefd ten tonele gevoerd, waarbij Mare standvastig als sterke vrouw in het geheugen blijft hangen.

Vreemd bloed heeft een dubbele verhaallijn, waarin wantrouwen en spanning behoorlijk de kop opsteken, maar die elkaar niet kruisen. De verbindende factor is Mare. Maar men kan zich afvragen of het allemaal niet wat teveel is. De voorvallen in het hotel, de verschillende geheimen van Harold, waartussen ook nog elke samenhang ontbreekt.
Wel trakteert Van Otterloo op een onverwacht slot, maar ze houdt een aantal open eindjes echt wagenwijd open. Het laat de lezer ondanks alles met een onbevredigd gevoel achter.

Deze recensie is onderdeel van de blogtour die De Crime Compagnie rond het verschijnen van dit boek heeft georganiseerd.
Ik geef het 3 ½ sterren.