Zeer de moeite waard!

De Noorse Anne Holt studeerde rechten en werkte als tv-journalist, adjunct-commissaris en advocaat. Ze was ook minister van Justitie.
Holt debuteerde in 1993 als thrillerauteur met de lesbische politierechercheur Hanne Wilhelmsen. Inmiddels is dit uitgegroeid tot een flinke serie en ze won hiermee diverse prijzen. Er is nog heel weinig van haar werk in het Nederlands vertaald.

In een auto wordt het naakte lichaam van een onbekende vrouw gevonden, haar gezicht is verminkt. Politieagent Henrik Holme vraagt advies aan zijn voormalige mentor, de gepensioneerde rechercheur Hanne Wilhelmsen.
Ebba Braut, net begonnen als redacteur bij een grote uitgeverij, moet een verdwenen manuscript van een van hun beroemdste auteurs op te sporen. Ook zij klopt aan bij Hanne. Die heeft geen zin om hen te helpen. Totdat ze wel moet.

In de proloog introduceert Holt al haar personages, die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. Het elfde manuscript begint op het moment dat Europa vanwege de coronapandemie in lockdown gaat. Na de proloog vervolgt Holt de verhaallijnen van de hoofdrolspelers naast elkaar, die allemaal markante persoonlijkheden zijn. Een beetje zonderling soms, met merkwaardige gewoontes. Maar allemaal dragen ze geheimen met zich mee.

De temperamentvolle, felle Ebba laat zich niet met een kluitje in het riet sturen. Net als Henrik is ze doortastend, beiden tonen tamelijk eenzaam en door pandemie belemmerd, uit het veld geslagen, ze raken een beetje stuurloos. Bij Hendrik uit zich dat in urenlange wandelingen en Ebba verschanst zich ’s nachts in haar werkkamer bij de uitgeverij. Door het gedwongen thuiswerken komen de muren van haar eenkamerappartement op haar af. Zo draait hun dag-nachtritme helemaal om, en ook Hanne dwaalt in de nacht door de stad, nu het dankzij de epidemie op straat heel rustig is. Uit de pagina’s schreeuwt angst voor het grote onbekende, het mogelijke gevaar van de pandemie, maar ook ongeduld, onzekerheid die overal begin 2020 heerste.

Holt sluit haar hoofdstukken stuk voor stuk af met een prikkelende cliffhanger. Het afwisselen van perspectief per hoofdstuk maart dit nog intrigerender. Het elfde manuscript is een verhaal dat doordendert en nergens saai is en waarin het lijkt te draaien om een een vage auteur en een boekenserie. Terwijl verbijsterende momenten zich als raakvlakken aandienen, blijft de doorlopende vraag waar en wanneer de lijn van de vermoorde vrouw die van het verdwenen manuscript zal kruisen. Als dat gebeurt, ontvouwt zich een waanzinnig slimme plot met een dieptragische achtergrond.

Anne Holt’s schrijfstijl is een beetje dromerig en beschouwend, met levendige dialogen en actieve scènes waarin alle personages, heel vaak met zowel voor- en achternaam aangeduid, perfect tot hun recht komen.

Holt heeft een indrukwekkende lijst thrillers op haar naam, maar in Nederland is zij vrijwel onbekend. Ze is het echter absoluut waard om meer vertalingen van haar boeken te krijgen. Op pakkende wijze bouwt ze haar verhaal heel slim op, waarbij ze steeds voor twists en verrassingen zorgt. Haar taalgebruik en zinsconstructie verdienen een pluim en ze scharen Holt bij de top van de Europese thrillerauteurs.

Deze recensie staat ook op vrouwenthrillers.nl