Realistisch en krachtig verhaal

Een boek schrijven dat zich in een andere tijdsperiode afspeelt is altijd een uitdaging. De toekomst kan je verzinnen, maar het verleden is soms net zo ongrijpbaar. Wie weet hoe het er écht aan toe ging? Macneal doet in ieder geval haar best om het zo goed mogelijk weer te geven. Londen in 1850 voelt aan alsof je er zelf in rondloopt en precies deze sfeer vormt het sterkste punt van het boek. Elke letter draagt bij aan deze sfeerschepping en dat zorgt ervoor dat de magie nergens verbroken wordt.
Om het in schilderstermen te houden, want dat vormt toch een belangrijk onderdeel van het verhaal, de sfeer is de basislaag en daarbovenop schildert Macneal haar verhaallijnen. De personages worden laag voor laag aangelegd en krijgen een rijke kleur mee. Misschien staan sommige personages wat in de schaduw, maar ze vormen een onmiskenbaar onderdeel van het landschap. Er is geen groot aantal personages en net dat maakt het contrast zo mooi. Het overweldigende, stinkende, chaotische Londen, met daarin de kleine wereld rond onze personages.
Iris en Silas vormen de spil en zij spreken de emoties van de lezer zeker aan. Waar Iris je vervult met bewondering omwille van haar ambitie, vervult Silas je eerder met afschuw. Je voelt aan alles dat er een dreiging in de lucht hangt en dat maakt het verhaal ook in zeker mate spannend.
Een mustread voor wie van bijzondere verhalen houdt!