Hartverwarmend

Duinafslag geschreven door Ryanne Veldkamp is een prachtige roman over het loslaten en vooral accepteren van een heftig trauma. Een verhaal vol met verdriet, acceptatie, rouw en liefde. En dit weet de schrijfster heel mooi samen te brengen tot een hartverwarmend verhaal. Even wegdromen op het mooie Ameland samen met Esmee en Finn.

In ‘Duinafslag’ volgen we grotendeels Esmee, zij heeft na een heftige tijd afscheid moeten nemen van haar moeder. Als laatste cadeau heeft ze een tripje naar Ameland van haar gekregen. Ondanks dat ze er helemaal geen zin in heeft zo vlak na de begrafenis, besluit ze om toch wel te gaan. Al is het alleen maar voor haar moeder. Op de boot onderweg naar het eiland ontmoet ze Finn, waarmee ze gelijk een goede klik heeft ondanks zijn gesloten houding. Nadat ze een tijdje op het eiland is, voelt ze zich steeds meer aangetrokken tot hem, maar dat is helaas niet wederzijds. Finn wil absoluut niet verliefd worden na wat hij allemaal heeft meegemaakt. Al laat Esmee niet snel over zich heen lopen, zo erg kan het toch niet zijn wat hij heeft gedaan? Lukt het haar om door zijn muur heen te breken en hem te overtuigen dat liefde juist heel mooi kan zijn?

Allereerst word je nieuwsgierig gemaakt naar de tekst die op de voorkant van het boek staat: ‘Wat als één verkeerde beslissing ervoor zorgt dat het verleden het heden blijft?’ Een vraag die jouw als lezer doet verlangen naar de inhoud van het boek. Algauw kom je erachter dat Finn iets afschuwelijks heeft meegemaakt, al laat hij daar niet veel over los. Het is zo fijn om te lezen dat Esmee zo goed voor hem klaar staat.

Maar de relatie tussen deze twee is niet gemakkelijk, Finn stoot Esmee zo erg af dat ze zelfs begint te twijfelen aan haar aanpak. Toch wil ze er alles aan doen om Finn te helpen. Het is wel duidelijk dat hij lijdt aan PTSS, maar waarom wil hij daarmee niet geholpen worden?

Dit maakt jouw als lezer net als Esmee nieuwsgierig naar het verleden van Finn, waardoor het moeilijk is om te stoppen met lezen. Zelfs voor de lezer duurt het vrij lang voordat je erachter komt waarom Finn is zoals hij is. Door de korte hoofdstukken is het dan ook heel verleidelijk om nog net even een extra hoofdstuk te lezen. En voordat je weet is het boek alweer uit.

De schrijfster weet niet alleen de relatie tussen Esmee en Finn goed neer te zetten, ook de sfeer eromheen wordt zo goed beschreven waardoor het voelt alsof je zelf aanwezig bent op Ameland. Een prachtig verhaal over het verwerken van verdriet op verschillende manieren en het zien opbloeien van een mooie liefde. Waar ik heel erg van heb genoten en het doet verlangen naar meer. Dit is dan ook zeker niet het laatste boek wat ik zal lezen van deze schrijfster.

Deze recensie is eerder verschenen op www.femleest.wordpress.com