Geweldig om weer terug te keren op Mount Polbearne

Een nieuwe zomer in de kleine bakkerij is alweer het vierde verhaal wat zich afspeelt in het plaatsje Mount Polbearne. Waar je in de eerdere delen vooral het leven van Polly mee kreeg. Maak je in dit deel kennis met een nieuwe bewoner, namelijk Marisa Rossi. Zij is het liefste alleen en maakt ook liever geen contact met anderen. Maar de bewoners zorgen er wel voor dat zij zich ook weer beter in haar vel gaat voelen.

In ‘Een nieuwe zomer in de bakkerij’ volg je het leven van Marisa, zij is ontroostbaar na het verlies van haar Italiaanse grootvader. Ze hadden een hele goede band en het lijkt wel alsof Marisa haar rouw maar niet wil stoppen. Waar de rest van haar familie gewoon doorgaat met leven, staat die van Marisa stil. Ze is zichzelf niet meer en heeft zelfs agorafobie ontwikkeld. Hierdoor durft ze nauwelijks nog de deur uit te gaan en zit ze aan huis gekluisterd. Maar wanneer haar huisgenoot Caius haar eruit zet, heeft ze geen keus en moet ze ergens opnieuw beginnen. En dat doet ze in een van de vakantiehuisjes van Reuben, de steenrijke oom van Caius. En het leven daar in Mount Polbearne doet dingen met haar die ze zelf niet eens had zien aan komen.  

Wanneer Marisa haar rust denkt gevonden te hebben, blijkt het tegendeel waar te zijn. Haar Russische buurman Alexei blijkt namelijk een pianoleraar te zijn. Hierdoor moet ze dag en nacht het gepingel aanhoren. Marisa haar therapeut probeert haar er zoveel mogelijk door heen te slepen, maar wanneer ze opnieuw contact zoekt met haar oma via skype. Wat ze niet had verwacht is dat haar oma haar er juist door heen sleept, door haar heerlijke Italiaanse pakketten toe te sturen, waardoor ze weer begint met koken.

Het was een waar genot om nog eens terug te kunnen keren in Mount Polbearne, weliswaar niet vanuit de ogen van Polly maar vanuit een nieuwe bewoonster. Maar niet getreurd, Polly en ook Neil komen nog erg vaak aan bod in dit verhaal, zo ook de andere bewoners. Het voelde echt als thuiskomen in het plaatsje Mount Polbearne met zijn hevige stormen. Die ook deze keer weer van zich liet horen.

Jenny Colgan weet de sfeer weer goed neer te zetten en laat je zelfs watertanden door al die heerlijke Italiaanse recepten die er voorbij komen. Ze laat je verliefd worden op de oma van Marisa, wat is dat een heerlijke vrouw die met nee geen genoegen neemt. Ook de andere personages weet ze goed neer te zetten, het is dan ook geen moment saai in dit verhaal. De problemen waar de bewoners weer mee te maken krijgen, die geven je verschillende gevoelens tijdens het lezen.

De schrijfster weet je hardop te laten lachen, maar laat je ook een traantje wegpinken. Een hartverwarmende feelgood die je in je hart sluit. En die ook een hele mooie toevoeging geeft aan de rest van de serie. Ik zou het dan ook helemaal niet erg vinden, mocht er nog een vijfde deel bij komen. Want van het plaatsje Mount Polbearne en zijn bewoners krijg je nooit genoeg!