Lezersrecensie
Ruisreizigers: literaire horror
‘Ruisreizigers’ is literatuur. Met ontzettend veel plezier heb ik de lugubere verhalen van Johan Klein Haneveld gelezen. Deze bundel bewijst de veelzijdigheid, het vakmanschap en de beheersing van de thematiek van deze auteur.
De bundel bestaat uit drieëntwintig verhalen. Qua onderwerp zijn ze erg gevarieerd en kunnen ze onderverdeeld worden in scifi, magisch realisme en horror. En zo zijn ze allemaal op een eigen manier verontrustend.
Als eerste zijn de op het werk van H.P. Lovecraft geïnspireerde verhalen geslaagd. Bijvoorbeeld, ‘Gele veeg’ is gebaseerd op ‘Pickman’s model’ (1927). Met betrekking tot het motief kunst dat in beide verhalen voorkomt, illustreren de volgende woorden van de Amerikaanse horror grootmeester voor mij hoe sterk dit verhaal is: only the real artist knows the actual anatomy of the terrible or the physiology of fear—the exact sort of lines and proportions that connect up with latent instincts or hereditary memories of fright, and the proper colour contrasts and lighting effects to stir the dormant sense of strangeness. (1) In dit verhaal geeft Klein Haneveld hier een geheel eigen invulling aan, zonder het onderwerp uit het oog te verliezen.
Dit boek bevat ook een persoonlijke favoriet, namelijk ‘Symbiose’, omdat voor mijn gevoel er qua thematiek verschillende overeenkomsten zijn met ‘The Boats of the Glenn Carrig’, de klassieker van William Hope Hodgson. De manier waarop beide schrijvers de natuur beschrijven en de plaats die de mens daarin heeft, is een interessant aandachtspunt voor een leesclub. De beeldende manier van vertellen in combinatie met de gelaagde thematiek en overtuigende personages zorgen er voor dat dit verhaal voor mijn gevoel tot literatuur gerekend mag worden.
Binnen de verhalen zijn enkele onderwerpen te vinden, die met een bepaalde regelmaat terugkeren. Namelijk de relatie tussen mens en machine en een soort anti-humanisme. Bij het eerste gaat het om de afhankelijkheid van de mensheid van automatisering, robots en computers en de tweede richt zich meer op de natuur, waarbij de mens zichzelf buiten de natuur plaatst en zich ziet als heerser over alles wat leeft.
Dus voor alle lezers die griezelige literair gelaagde verhalen willen lezen, waarin een variatie aan onderwerpen aan bod komt, die kan ik ‘Ruisreizigers’ van harte aanraden! #ruisreizigers #johankleinhaneveld #godijnpublishing
(1) H. P. Lovecraft, "Supernatural Horror in Literature"
De bundel bestaat uit drieëntwintig verhalen. Qua onderwerp zijn ze erg gevarieerd en kunnen ze onderverdeeld worden in scifi, magisch realisme en horror. En zo zijn ze allemaal op een eigen manier verontrustend.
Als eerste zijn de op het werk van H.P. Lovecraft geïnspireerde verhalen geslaagd. Bijvoorbeeld, ‘Gele veeg’ is gebaseerd op ‘Pickman’s model’ (1927). Met betrekking tot het motief kunst dat in beide verhalen voorkomt, illustreren de volgende woorden van de Amerikaanse horror grootmeester voor mij hoe sterk dit verhaal is: only the real artist knows the actual anatomy of the terrible or the physiology of fear—the exact sort of lines and proportions that connect up with latent instincts or hereditary memories of fright, and the proper colour contrasts and lighting effects to stir the dormant sense of strangeness. (1) In dit verhaal geeft Klein Haneveld hier een geheel eigen invulling aan, zonder het onderwerp uit het oog te verliezen.
Dit boek bevat ook een persoonlijke favoriet, namelijk ‘Symbiose’, omdat voor mijn gevoel er qua thematiek verschillende overeenkomsten zijn met ‘The Boats of the Glenn Carrig’, de klassieker van William Hope Hodgson. De manier waarop beide schrijvers de natuur beschrijven en de plaats die de mens daarin heeft, is een interessant aandachtspunt voor een leesclub. De beeldende manier van vertellen in combinatie met de gelaagde thematiek en overtuigende personages zorgen er voor dat dit verhaal voor mijn gevoel tot literatuur gerekend mag worden.
Binnen de verhalen zijn enkele onderwerpen te vinden, die met een bepaalde regelmaat terugkeren. Namelijk de relatie tussen mens en machine en een soort anti-humanisme. Bij het eerste gaat het om de afhankelijkheid van de mensheid van automatisering, robots en computers en de tweede richt zich meer op de natuur, waarbij de mens zichzelf buiten de natuur plaatst en zich ziet als heerser over alles wat leeft.
Dus voor alle lezers die griezelige literair gelaagde verhalen willen lezen, waarin een variatie aan onderwerpen aan bod komt, die kan ik ‘Ruisreizigers’ van harte aanraden! #ruisreizigers #johankleinhaneveld #godijnpublishing
(1) H. P. Lovecraft, "Supernatural Horror in Literature"
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ferry76Visser
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
