Angst, zorg en schuld

‘The Haunting of Rookward House’ (2017) van Darcy Coates is meer dan atmosferische horror. Het is een spannend verhaal over schuld, zorg en de kracht van angst.
Enkele zinnen uit deze spookroman zijn poëzie. Daarom lees ik graag de boeken van deze auteur, want ieder boek van haar bevat enkele van deze pareltjes waarvan de personificaties en vergelijkingen juist zijn en de atmosfeer versterken. Bijvoorbeeld, ‘The long, weedy grass shifted like an ocean as the wind tugged through it.’ (p.78) De verwijzing naar de oceaan geeft door haar enorme oppervlakte (voor mij) de gevoelens van eenzaamheid en nietigheid van de hoofdpersoon weer, tegenover de negativiteit van het huis.
‘The Haunting of Rookward House’ is niet alleen te lezen als een griezelig verhaal over een spookhuis. Het is ook een verhaal over jezelf worden door angsten en schuldgevoelens te overwinnen. De atmosferische horror is sterker uitgewerkt dan de literaire thema’s en dat maakt het geheel wat onevenwichtig als literatuur. Maar als griezelverhaal is het meeslepend, spannend en een persoonlijke favoriet.

Als eerste is dat de opbouw. Het verhaal heeft tweeëndertig hoofdstukken in een niet chronologische volgorde. De gebeurtenissen vinden plaats in het verleden en heden waardoor de spanning in de verhaallijn van Guy (heden) versterkt wordt. De creatieve gevarieerde manier waarop het verleden aan bod komt, maakt de structuur op een aangename wijze grillig en heeft een meerwaarde voor het verhaal. Het laat de lezer zien hoe gek Amy is en hoe Guy steeds meer onder invloed komt van Rookward House.
Welke rol heeft Amy, de geest van de krankzinnige vrouw, in het verhaal? Naast een lugubere protagonist staat zij voor de verstikkende angst die het leven van iemand kan beheersen. Zij belichaamt de paranoia en achterdocht waardoor er vertekend beeld van de realiteit ontstaat. Voor mijn gevoel is zij het symbool voor de angst die iemand tegenhoudt om zichzelf te zijn.

Voor mij is dit boek de juiste fictieve illustratie van de omschrijving van angst in ‘Zijn en Tijd’ van Martin Heidegger. Coates laat zien hoe angst iemand terugwerpt op zichzelf en hem weerhoudt zichzelf te ontwikkelen. Daarnaast doet de schuld die Guy voelt ook gerelateerd aan het gedachtegoed van de Duitse filosoof. Het zou interessant zijn om te kijken naar wat de overeenkomsten en verschillen zijn tussen beiden met betrekking tot onderwerpen als angst,schuld en zorg.
Net als in ‘The Folcroft ghosts’ is zorg ook belangrijk in dit verhaal. Zorgen voor iemand anders speelt voor Thomas een belangrijke rol en zorgen voor jezelf is belangrijk voor Guy. Dit motief is een sterke verbindende factor tussen de verhaallijnen van Thomas en Guy. Het zorgt voor een interessante dynamiek, omdat de beweegreden om te zorg te dragen voor beide personages anders is.
Dus voor iedereen die van gelaagde griezelliteratuur houdt is ‘The Haunting of Rookward House’ van Darcy Coates een absolute aanrader! #thehauntingofrookwardhouse #darcycoates #blackowlbooks