The Sick House: coming of age spookverhaal

De boeken van Ambrose Ibsen zijn meer dan een spookverhaal. In ‘The Sick House’ worden verschillende thema’s gecombineerd waardoor het macabere spookverhaal ook te lezen is als een coming of age roman.
Harlan Ulrich is een intrigerend personage. Er zijn twee dingen die deze privé detective niet kan missen en dat zijn koffie en liedjes van Frank Sinatra. De muziek van The Voice versterkt in mijn ervaring steeds de atmosfeer in de situatie waarin Ulrich zich bevindt en geeft het een grappige kwinkslag. Wat deze hoofdpersoon echt boeiend maakt is dat hij een privé detective is die probeert fysiek gevaar zoveel mogelijk te vermijden, maar de confrontatie met het occulte gevaar opzoekt.
Daarnaast ontwikkelt Ulrich zich van een scepticus naar iemand die gelooft in het bovennatuurlijke. Hierdoor kan het verhaal gerekend worden tot coming of age. Ibsen spaart zijn hoofdpersonage niet en brengt hem in macabere situaties, die herkenbaar of angstaanjagend zijn. De spanningsboog ligt hierdoor hoog en dat weet de auteur op de juiste manier vast te houden.
Het motief van de handafdruk is niet alleen eng, maar geeft ook het begin van de ommekeer van Ulrich weer. Luguber en fantasierijk laat dit het begin zien van het proces waarin verschillende onderwerpen (persoonlijke grenzen, schuld en onschuld, loslaten van zekerheden) elkaar raken.

En dat brengt mij bij het thema. In mijn ervaring gaat het verhaal over het overschrijden van grenzen om de waarheid te achterhalen. Door zijn professionele houding overschrijdt Ulrich ook een persoonlijke grens die van hem iemand maakt die gelooft in het bovennatuurlijke. Ook enkele andere personages gaan grenzen overschrijden en daardoor ontstaat er interessant conflict.
Voor mijn gevoel raakt dit boek uit het oeuvre van Ambrose Ibsen het werk van M.R. James treffend. Net als bij de Engelse grootmeester van het spookverhaal speelt geschiedenis en dan met name lokale geschiedenis een erg belangrijke rol in het verhaal. De kracht van Ibsen is hier niet alleen een realistische weergave van de weerstand waar een hedendaags en historisch onderzoek van buitenaf binnen een gemeenschap op stuit, maar ook de overtuigende weergave van de ambiguïteit van de mens. Voor mijn gevoel is deze duistere ironie geweldig.
Kortom vanwege de ontwikkeling van de hoofdpersoon en de thematiek is dit een spookverhaal met diepgang. Niet alleen is het geschikt voor lezers van griezelboeken, maar ook voor de meer literaire lezers is dit een aanrader #thesickhouse #ambroseibsen