Nietzsche meets Badiou

In deze maand las ik ‘Verloren Meisjes’ van Angela Marsons en ‘Vallend Duister’ van Robert Bryndza. Beide boeken zijn thrillers, maar hebben voor mijn gevoel toch een diepere laag in het verhaal die literair genoemd mag worden. En voor mij heeft dat te maken met het volgende.
Als eerste heeft ‘Verloren Meisjes’ een uitstekende spanningsopbouw. Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukken, die op de juiste wijze van plaats van handeling wisselen. Dit en de sterke en overtuigende beeldende stijl van Marsons maken het tot een toegankelijk verhaal dat de lezer als een film voor zich ziet.
Daarnaast is Kim Stone op een bepaalde manier een erg complex personage. Ze heeft een zwaar traumatische jeugd gehad, die een grote invloed op haar heeft. En ze is een uitstekende en eigenzinnige inspecteur die zich met hart en ziel inzet voor gerechtigheid en haar medemens.
En deze uitersten in haar persoonlijkheid doen mij denken aan een aforisme van Friedrich Nietzsche, namelijk: ‘Wie met monsters vecht, moet oppassen zelf geen monster te worden.’ (1) Deze woorden zijn in deze mustread niet alleen van toepassing op Kim, maar ook op een ander personage. Daardoor vormen ze een eenheid, hoewel ze ook elkaars tegenpolen zijn.
Deze tegenstelling tussen de personages is dan ook een ijzersterk hoogtepunt in dit boek. Tijdens het lezen moest ik daarbij denken aan de verklaring van de kleur zwart van Alain Badiou. De filosoof geeft daarbij aan dat wit niet de tegenhanger is van zwart, maar puurheid. En dat is de kracht van Kim Stone, haar puurheid. Marsons zet deze op geniale wijze tegenover de heftige schaduwkant van Kim’s tegenstander.
Verder zit er ook een cynisme in het verhaal dat op de juiste wijze gerelativeerd wordt met humor. Hier is ook een link te maken met het werk van Badiou, omdat dit cynisme vaak als een soort openbaring en dan zijn de volgende woorden van toepassing: De zwartheid van de ziel is nooit een simpele aanwezigheid; het is altijd een openbaring.’ (2)
Tegenover dit cynisme staat naast de puurheid van Kim ook de nodige humor en dat maakt het geweldig om te lezen!
Kortom voor de lezers van spannende boeken, die op zoek zijn naar een verhaal met diepgang is ‘Verloren meisjes’ een aanrader! #angelamarsons #verlorenmeisjes #deboekerij

(1) Nietzsche, F. Voorbij goed en kwaad (1999). Amsterdam: de arbeiderspers. p. 81

(2) Badiou, A. Black: the brilliance of a non-color (2019) Malden: Polity press. p. 36 -39