liefde voor foto’s

——— Zelf had ik er nooit bij stilgestaan, maar op dat moment bedacht ik dat foto’s in feite tastbare bewijzen waren dat het leven de moeite waard was, een poging om het wat langer vast te houden. ———

Een marktje ergens in het bloedhete Lissabon, een doos met foto’s, een roadtrip en een queeste.
Giet van alles een beetje samen en je krijgt een fijn verhaal over de iets oudere Branco en de jonge Julia.

Beide hoofdpersonages zijn zoekende, naar wat de toekomst voor hen brengt, naar het verhaal achter de foto’s die ze vonden op de Feira da Ladra.
Elk hoofdstuk werd geschreven vanuit ofwel Julia’s ofwel Branco’s perspectief. Zo kom je als lezer heel wat te weten over wie ze zijn, wat hun motivatie is.
De auteur weet je een richting te geven zonder je maar een keer te veel te verklappen.
Ik heb echt genoten van hoe het verhaal werd opgebouwd.
Je denkt als lezer eerst dat het vooral om de foto’s gaat maar al snel dringen de diepere lagen tot je door en dan ben je helemaal in het verhaal verzonken.

Van in Portugal tot in Frankrijk voelde ik de zon, hoorde ik de zee ruisen tussen de mooie scherpte waarmee dit verhaal is geschreven.

Ik nu al uit naar een volgend verhaal van Gertjan van den Bemd, want ik las eerder al ‘Na de val’ en vond die ook zo mooi!