soms haalt fictie de realiteit in

Het verhaal gaat over Hakim, een Belgisch-Marokkaanse vrachtwagenchauffeur.
Hakim krijgt te horen dat hij onvruchtbaar is, dit zorgt ervoor dat zijn hele man zijn in vraag wordt gesteld. Zijn opgedrongen huwelijk met Nadia krijgt nog een extra knauw.
Hij vlucht in zijn vrachtwagen en komt zo ‘toevallig’ in een bijzonder haatdragende groepering terecht.
Hakim gaat in het verhaal verschillende confrontaties aan.
Ontspoord zijn hele leven of neemt hij nog net op de juiste afslag…

⭐️⭐️⭐️(en een half)

Het boek is vlot geschreven en heeft je snel een goed beeld van wie Hakim is.
Ik genoot erg van de vele beschrijvingen van de Marokkaanse cultuur.
Hoe rauw het boek met momenten ook wordt, het voelt nooit als te verbitterd door de liefde, de humor die in sommige beschrijvingen door sluimert.
De afwisseling van hoofdstukken dragen hier ook goed toe bij. Mijn nieuwsgierigheid werd hierdoor ook erg geprikkeld en het verhaal las bijzonder vlot.

Ik zou willen zeggen dat het hele stuk rond de xenofobe groepering zwaar overdreven is. Maar de jarenlange verhalen over Calais en de recenste berichten in de media tonen aan dat dit zeker niet het geval is.
Het is dan ook in deze hoofdstukken dat ik erg voelde, dat de auteur zijn visie wou delen met zijn lezers. Dat hij je denkkaders wil aan bieden. Dat hij je als lezer wil laten zien dat haat soms maar een klein zaadje is, maar erg snel kan groeien…
Het is ook in die stukken van het boek dat dingen wel eens vaker herhaald worden naar mijn gevoel. Maar misschien hebben deze stukken een extra beklemtoning nodig.

Het is zeker een boek die ik mensen zal aan raden om te lezen. Want er zit zo veel moois in dit verhaal.