Lezersrecensie
Vlotte thriller, geknutselde verhaallijn
Het is niet eenvoudig om Good bad girl van Alice Feeney, in vertaling van Catalien van Paassen, kort samen te vatten… Het verhaal begint met de ontvoering van een baby in een supermarkt. Twintig jaar later maken we kennis met Patience, die werkt in het verzorgingstehuis waar Edith door haar dochter is achtergelaten. Samen smeden ze een ontsnappingsplan, maar dat wordt plots verstoord door een gruwelijke moord. Wie van de vrouwen draagt de schuld — en waarom?
Alice Feeney staat bekend om haar psychologische thrillers vol geheimen, leugens en onverwachte wendingen, en Good bad girl vormt daarop geen uitzondering. Vrijwel alle personages, voornamelijk vrouwen, dragen meerdere geheimen met zich mee en liegen er lustig op los. Voor de lezer wordt het zo een complexe puzzel om hun onderlinge relaties te ontwarren. Toch lijkt Feeney in dit boek soms iets té veel te willen. Het verhaal is zorgvuldig geconstrueerd, maar daardoor ook wat gekunsteld, waardoor de geloofwaardigheid hier en daar onder druk komt te staan.
Dit is een boek dat je best in een kort tijdsbestek leest. Feeney serveert haar lezers ruim 360 pagina’s vol informatie, details en aanwijzingen, die stuk voor stuk van belang blijken om het plot aan het einde volledig te kunnen doorgronden. Wie te veel pauzes neemt, dreigt de draad of kleine nuances te verliezen, en dat zou zonde zijn. Gelukkig hanteert Feeney een vlotte schrijfstijl. Haar korte hoofdstukken en vele dialogen houden het tempo hoog, waardoor je niet veel moeite moet doen om doorheen het boek te komen.
De auteur schenkt opvallend veel aandacht aan de onzekerheden en kwetsbaarheden van haar personages. Dat levert interessante inzichten op en geeft de thriller een extra psychologisch laagje: je leert de personages niet alleen kennen vanuit hun daden, maar ook via hun twijfels en angsten. Het maakt hen menselijker en herkenbaarder, en dat werkt in eerste instantie sterk. Toch overdrijft Feeney hierin soms wat. De boodschap dat het moeilijk is om jezelf te zijn in deze wereld, en dat iedereen recht heeft om geaccepteerd te worden zoals hij of zij is, komt meerdere keren terug. Zo vaak zelfs dat het effect aan kracht verliest en de herhaling erg opvallend is. Waar subtiliteit de boodschap sterker had kunnen maken, voelt het nu af en toe wat te nadrukkelijk en belerend aan.
Samengevat is Good bad girl een thriller die zonder twijfel de nodige spanning en intrige biedt, maar die niet tot de absolute top van Feeney’s werk behoort. De zorgvuldig opgebouwde plot en de vele geheimen houden je aandacht vast, maar de herhaling en de soms wat gekunstelde uitwerking ervan halen de vaart er geregeld uit. Feeney’s vlotte schrijfstijl maakt echter veel goed, waardoor het boek zeker vermakelijk is voor liefhebbers van psychologische puzzelthrillers.
Alice Feeney staat bekend om haar psychologische thrillers vol geheimen, leugens en onverwachte wendingen, en Good bad girl vormt daarop geen uitzondering. Vrijwel alle personages, voornamelijk vrouwen, dragen meerdere geheimen met zich mee en liegen er lustig op los. Voor de lezer wordt het zo een complexe puzzel om hun onderlinge relaties te ontwarren. Toch lijkt Feeney in dit boek soms iets té veel te willen. Het verhaal is zorgvuldig geconstrueerd, maar daardoor ook wat gekunsteld, waardoor de geloofwaardigheid hier en daar onder druk komt te staan.
Dit is een boek dat je best in een kort tijdsbestek leest. Feeney serveert haar lezers ruim 360 pagina’s vol informatie, details en aanwijzingen, die stuk voor stuk van belang blijken om het plot aan het einde volledig te kunnen doorgronden. Wie te veel pauzes neemt, dreigt de draad of kleine nuances te verliezen, en dat zou zonde zijn. Gelukkig hanteert Feeney een vlotte schrijfstijl. Haar korte hoofdstukken en vele dialogen houden het tempo hoog, waardoor je niet veel moeite moet doen om doorheen het boek te komen.
De auteur schenkt opvallend veel aandacht aan de onzekerheden en kwetsbaarheden van haar personages. Dat levert interessante inzichten op en geeft de thriller een extra psychologisch laagje: je leert de personages niet alleen kennen vanuit hun daden, maar ook via hun twijfels en angsten. Het maakt hen menselijker en herkenbaarder, en dat werkt in eerste instantie sterk. Toch overdrijft Feeney hierin soms wat. De boodschap dat het moeilijk is om jezelf te zijn in deze wereld, en dat iedereen recht heeft om geaccepteerd te worden zoals hij of zij is, komt meerdere keren terug. Zo vaak zelfs dat het effect aan kracht verliest en de herhaling erg opvallend is. Waar subtiliteit de boodschap sterker had kunnen maken, voelt het nu af en toe wat te nadrukkelijk en belerend aan.
Samengevat is Good bad girl een thriller die zonder twijfel de nodige spanning en intrige biedt, maar die niet tot de absolute top van Feeney’s werk behoort. De zorgvuldig opgebouwde plot en de vele geheimen houden je aandacht vast, maar de herhaling en de soms wat gekunstelde uitwerking ervan halen de vaart er geregeld uit. Feeney’s vlotte schrijfstijl maakt echter veel goed, waardoor het boek zeker vermakelijk is voor liefhebbers van psychologische puzzelthrillers.
1
Reageer op deze recensie