Nog steeds pijnlijk actueel

1984 is de klassieker waar elke middelbare scholier zich heeft moeten doorworstelen. Sandra Newman heeft het aangedurfd om een hervertelling van dit verhaal te schrijven: dezelfde wereld, dezelfde tijd, dezelfde dictatuur, enkel de protagonist verschilt. In Julia lees je 1984 uit het standpunt van, hoe kan het ook anders, Julia.

Julia werkt op het ministerie van Waarheid en moet dagelijks het regime en Grote Broer aanbidden. Toch heeft ze enkele manieren gevonden om de strenge regels van de dictatuur te omzeilen. Als ze op een dag ontboden wordt bij een van de hoge bazen van de Partij vreest ze dat haar geheimen uit zullen komen, maar er wordt haar een heel ander aanbod gedaan…

Met Julia zet Newman een boeiend, veelzijdig en diep uitgewerkt personage neer. De nevenfiguren maken ook grotendeels deel uit van 1984. Het is dus wel een meerwaarde als je beide boeken gelezen hebt. Je leest als het ware hetzelfde verhaal uit twee verschillende standpunten. Julia wordt gepromoot als een feministische roman. Buiten het feit dat het hoofdpersonage nu een vrouw is, is daar echter weinig van te merken.

De thema’s binnen Julia zijn nauw verbonden met die van 1984. Hieruit blijkt dat deze klassieker nog steeds pijnlijk actueel is. Er zijn heel wat recente, internationale, maatschappelijke problematieken die je kan linken aan het verhaal. Dit boek drukt je met de neus op de feiten en laat je nadenken over verleden en toekomst.

Newman heeft er niet voor gekozen om er een vrolijke hervertelling van te maken. Als je op zoek bent naar een feel good versie van 1984 laat je deze dus beter links liggen. Toch is het boek een aanrader en een hele interessante aanvulling bij de klassieker. Julia is enorm minutieus uitgewerkt, leunt mooi aan bij 1984 en is een boek dat nog even blijft nazinderen.