Lezersrecensie
Fijne mix van humor, absurde wendingen en poëtische zinnen
Rinske Bouwman is een Nederlandse auteur en theatermaker uit Utrecht. Met haar debuut Een soort eelt maakte ze vorig jaar indruk door haar combinatie van humor en gevoeligheid rond thema’s als rouw en identiteit. Ook in Korstmos weet Bouwman deze thema’s te verwerken en verder uit te diepen.
Marius en Philo wonen met hun kat Ruud in een stille, doodlopende straat. Marius werkt als buschauffeur; Philo is ongeneeslijk ziek. Om hem wat afleiding te geven, wijst ze hem op het online spel The Otherworld, hier kan hij even ontsnappen aan de realiteit. Terwijl Philo langzaam achteruitgaat, zoekt Marius zowel in het echte leven als in de digitale wereld naar manieren om met haar naderende dood om te gaan.
Bouwman kan haar achtergrond als theatermaker ook in Kortsmos niet wegsteken. Haar schrijfstijl is beeldend en zintuiglijk: je ziet, hoort en voelt wat er gebeurt, alsof het zich recht voor je ogen afspeelt. Maar haar schrijven gaat verder dan alleen deze sterke beelden. De manier waarop Bouwman je in het hoofd van Marius laat kijken is bijzonder en intrigerend. Marius voert regelmatig gesprekken met dieren: een schaap, een strandvlo, zijn kat Ruud, zelfs een tijger. Hierbij geeft hij vaak zelf het antwoord dat hij verwacht dat het dier in kwestie zal geven. Of geeft hij het antwoord dat in zijn onderbewuste ligt te wachten om gehoord te worden?
Korstmos heeft een fragmentarische, maar wel chronologische opbouw. In korte, scherpe hoofdstukken neemt Marius je mee in zijn gedachten en handelingen. Hij en Philo zijn geen uitzonderlijke figuren maar gewone mensen met kleine gewoontes, angsten en verlangens. Het zijn mensen die je zomaar op straat zou kunnen tegenkomen, en juist daardoor raken hun verhalen je als lezer. De personages worden heel helder en realistisch weergegeven. Marius heeft heel wat levensvragen en Bouwman laat hem zowel in het echte leven als via een digitale versie van zichzelf op zoek gaan naar antwoorden.
Hoewel Korstmos draait om enkele zware thema’s, zoals Philo’s terminale ziekte, weet Bouwman het verhaal verrassend licht te houden. Ze vindt een goede balans tussen melancholie en humor, tussen realiteit en fantasie. Dankzij deze fijne mix van humor, absurde wendingen en poëtische zinnen blijft het een ontspannend boek om te lezen.
‘Elke dag krabt de werkelijkheid het korstje van zijn wond weer open.’
Met Korstmos bevestigt Rinske Bouwman haar talent als een originele en veelzijdige schrijver. Ze geeft de zoektocht van Marius weer op een pijnlijke, ontroerende maar ook komische manier. Korstmos is een roman die troost biedt zonder sentimenteel te worden, die vragen stelt zonder pasklare antwoorden te geven. Het is een verhaal dat je als lezer zal bijblijven.
Marius en Philo wonen met hun kat Ruud in een stille, doodlopende straat. Marius werkt als buschauffeur; Philo is ongeneeslijk ziek. Om hem wat afleiding te geven, wijst ze hem op het online spel The Otherworld, hier kan hij even ontsnappen aan de realiteit. Terwijl Philo langzaam achteruitgaat, zoekt Marius zowel in het echte leven als in de digitale wereld naar manieren om met haar naderende dood om te gaan.
Bouwman kan haar achtergrond als theatermaker ook in Kortsmos niet wegsteken. Haar schrijfstijl is beeldend en zintuiglijk: je ziet, hoort en voelt wat er gebeurt, alsof het zich recht voor je ogen afspeelt. Maar haar schrijven gaat verder dan alleen deze sterke beelden. De manier waarop Bouwman je in het hoofd van Marius laat kijken is bijzonder en intrigerend. Marius voert regelmatig gesprekken met dieren: een schaap, een strandvlo, zijn kat Ruud, zelfs een tijger. Hierbij geeft hij vaak zelf het antwoord dat hij verwacht dat het dier in kwestie zal geven. Of geeft hij het antwoord dat in zijn onderbewuste ligt te wachten om gehoord te worden?
Korstmos heeft een fragmentarische, maar wel chronologische opbouw. In korte, scherpe hoofdstukken neemt Marius je mee in zijn gedachten en handelingen. Hij en Philo zijn geen uitzonderlijke figuren maar gewone mensen met kleine gewoontes, angsten en verlangens. Het zijn mensen die je zomaar op straat zou kunnen tegenkomen, en juist daardoor raken hun verhalen je als lezer. De personages worden heel helder en realistisch weergegeven. Marius heeft heel wat levensvragen en Bouwman laat hem zowel in het echte leven als via een digitale versie van zichzelf op zoek gaan naar antwoorden.
Hoewel Korstmos draait om enkele zware thema’s, zoals Philo’s terminale ziekte, weet Bouwman het verhaal verrassend licht te houden. Ze vindt een goede balans tussen melancholie en humor, tussen realiteit en fantasie. Dankzij deze fijne mix van humor, absurde wendingen en poëtische zinnen blijft het een ontspannend boek om te lezen.
‘Elke dag krabt de werkelijkheid het korstje van zijn wond weer open.’
Met Korstmos bevestigt Rinske Bouwman haar talent als een originele en veelzijdige schrijver. Ze geeft de zoektocht van Marius weer op een pijnlijke, ontroerende maar ook komische manier. Korstmos is een roman die troost biedt zonder sentimenteel te worden, die vragen stelt zonder pasklare antwoorden te geven. Het is een verhaal dat je als lezer zal bijblijven.
1
Reageer op deze recensie
