A maybe read als je van humor houdt

Met ‘Dicht bij jou’ kunnen lezers van Krisen Proby het verhaal van de restaurant-eigenaren Seduction verder gaan lezen. In het tweede boek draait het om Cami die nadat ze mede-eigenaar van het populaire restaurant is geworden, alles bereikt heeft wat ze wilde bereiken...Of misschien nog niet helemaal?

Na twaalf jaar bij de marine gezeten te hebben moet Landon noodgedwongen afscheid nemen. De marine en het vliegen is niet alleen zijn passie, maar zijn door de jaren heen ook zijn identiteit geworden. Bij thuiskomst weet Landon niet wat hij kan doen, dus kiest hij voor de meest hand liggende oplossing; het familiebedrijf van zijn vader overnemen. Maar wanneer hij al gauw de reden van zijn vertrek weer tegenkomt zijn alle emoties weer terug bij af.

Proby heeft een slimme keuze gemaakt door in het eerste boek een opstap te creëren die doorloopt naar het volgende verhaallijn. Zodoende is de band tussen Mia en Landon gelijk duidelijk gemaakt. Echter komt deze band niet echt naar voren in het verhaal. In tegenstelling met de band tussen Cami en Landon, waar de liefde vanaf het eerste moment vanaf spat. Na die twaalf jaar is bijna alles weer koek en ei tussen hen.

Landon zou na zijn carrière bij de marine het moeilijk hebben om een eigen thuishaven te vinden. In zijn frustraties blijft hij niet lang hangen, deze zijn na een paar hoofdstukken al snel weer opgelost. De altijd positieve en optimistische Landon huppelt verder door in het verhaal.
Ook Cami krijgt weinig ontwikkeling mee; haar verliefdheid die ontstaan is in haar kindertijd is hetzelfde gebleven, haar stralende persoonlijkheid krijgt niet echt een grote klap te verwerken.

De erotiek is in het verhaal aanwezig, maar telkens als de bekende stomende scenes tot een hoogtepunt komen, zijn deze afgekapt door een tijdssprong. Dit wekt niet alleen irritaties op, maar zorgt ook voor een niet al te realistisch beeld.

Al met al is Dicht bij jou een matig boek om te lezen; Proby weet zich te redden door de humor die ze telkens weet neer te zetten. Daartegenover heeft ze geen climax in het verhaal verstopt. Een echte must read is het zeker niet, maar wel een maybe read voor de lezers die Luister naar me gelezen hebben.