Een clichématig genot

Nu ik mijn tijd neem om een review te plaatsen bij dit boek, keek ik voor inspiratie even naar de reviews van anderen. Ik was verbaasd door de vele negatieve reacties. Mensen die dit boek gelijk afwijzen, nauwelijks een kans hebben gegeven, omdat Zoe Sugg dit blijkbaar niet helemaal zelf heeft geschreven (ghost writing). Daar heb ik geen moment bij stil gestaan tijdens het lezen van dit verhaal. Ik ken Zoe Sugg ook niet van haar, blijkbaar populaire, vlogs. Het maakt mij eigenlijk niet uit wie dit heeft geschreven. Ghost writing bestaat gewoon in de boekenwereld. De schrijvers krijgen daar ook voor betaald.

Waar het mij om ging, was het verhaal. Girl Online gaat over een klunzige 15-jarig meisje genaamd Penny Porter. Ze houdt van fotograferen en schrijft blogs. Ondanks haar talent om situaties awkward te maken, zit het geluk haar ook eens mee. Ze ontmoet een leuke Amerikaanse jongen. Maar natuurlijk is er iets wat tussen hen in komt te staan. Wat dat is, zal ik niet verklappen. Het verhaal is misschien niet al té origineel, maar geeft toe: soms vinden we dat als lezers toch ook fijn? Girl Online deed me heel erg denken aan Geek Girl van Holly Smale. In plaats van de hoofdpersoon hier zelf de slimme nerd is, heeft Penny een 'gay best friend' genaamd Eliot die een modebewuste wikipedia is.

Ondanks de vele clichés is het een vermakelijk verhaal waar ik stiekem best van genoten heb. En is dat niet waar het om gaat?