Waar is het wantrouwen?

Het is geen verkeerd boek, maar dolenthousiast ben ik nou ook weer niet. Het verhaal komt wat langzaam op gang en pruttelt een tijdje door tot ongeveer 3/4 van het boek. Dan slaat de sfeer ineens helemaal om en komt de spanning met gierende vaart voorbij. Op dat moment had het verhaal me wél echt gegrepen. Ik vond het wel jammer dat al vrij snel bleek wie de dader was. Ik was echt verbaasd dat ze het bij de tweede verdachte gelijk al bij het juiste eind hadden. Ik had verwacht dat het moeilijker zou zijn om daar achter te komen. Die indruk kreeg ik wel toen ik de laatste zinnen op de achterkant las: 'Niet iedereen heeft de nacht overleefd... Wie kan Kim nu nog vertrouwen?'

[spoilers] Dat gedeelte over vertrouwen vond ik tegenvallen, omdat je verwacht dat iedereen in de groep elkaar gaat verdenken. In werkelijkheid dacht de gehele groep (inclusief de moordenaar die daarin meespeelde) dat een buitenstaander, een andere gids genaamd Jonas, de dader was. Het probleem met vertrouwen zat dus juist niet IN de groep. Daar was niets aan de hand. Pas toen bleek dat Jonas niet de dader was, begon de groep haar eigen leden te verdenken. Het duurde echter niet lang voordat ze de échte dader had, waardoor het wantrouwen in de groep amper benut werd. Dat vond ik jammer.

Kortom, het is een vermakelijk verhaal, maar echt een uitmuntend speurwerk zou ik het niet noemen.