Tegenvallend

Alhoewel het een leuk idee is, vind ik het daadwerkelijke verhaal tegenvallen. Dat het me tegenviel, wijt ik aan de schrijfstijl en door de hoofdpersoon Iris. Wat betreft het eerste, het stoorde me dat Marcel van Driel erg neppe dialogen beschreef. Alsof ze uit het Engels vertaald zijn, terwijl Van Driel gewoon een Nederlandse auteur is. Ook de wisselingen in de talen wordt een beetje too much. En tot slot komt zijn hoofdpersoon, Iris, onsympathiek en ongeloofwaardig over. Meestal is ze heel slim, weet ze alles (een betwetertje) en kan ze alles. Maar een enkel moment snapt ze iets niet wat heel voor de hand liggend is. Het leest frustrerend.

Daarom ga ik ook niet aan de volgende delen beginnen.