Literatuur in optima forma

In het debuut van de auteur en journaliste Emy Koopman (1985) maken we kennis met de geschiedenis van Lucas Brandmeester. Het verhaal begint op de uitvaart van Brandmeester. Hier ontdekt de zestienjarige Alex dat Lucas zijn vader is.
Dit vormt de aanleiding voor de rest van het verhaal, waarin de levensgeschiedenis van Brandmeester vanuit drie verschillende perspectieven uit de doeken wordt gedaan.

Orewoet is een knap debuut van een zeer getalenteerd schrijfster. In het boek is de gelaagdheid van het verhaal het mest kenmerkend. Dit wordt vooral duidelijk door het gekozen taalgebruik. Dit taalgebruik is aangepast aan het personage, dat op dat moment aan het woord is. Als bijvoorbeeld Alex zijn verhaal doet is er overduidelijk een puber van zestien aan het woord.

Ook de titel Orewoet geeft stof tot nadenken, want op welke personage is deze term nou het meest van toepassing? Er zijn steekhoudende argumenten te geven, die het van toepassing laten zijn op letterlijk alle (hoofd-)personages. Het is aan de lezer hierover de knoop door te hakken.

Samengevat is Orewoet een dijk van een literair debuut, dat zeker doet uitkijken naar het de vervolgwerken van Emy Koopman. Orewoet verdient dan wat mij betreft 5 sterren.