Origineel, boeiend en complex genoeg om je steeds bij de les te houden

Anya Niewierra (1964) is een Nederlandse die in 2013 debuteerde als thrillerauteur met ‘Vrij uitzicht’. Ze liet pas echt van zich spreken met het bijzonder succesvolle ‘Het dossier’ uit 2017, een verhaal dat zich afspeelt in DDR-tijden. In ‘Het bloemenmeisje’ neemt de auteur ons mee naar Frankrijk, het land van haar dromen, meer bepaald naar de Pyreneeën.

Wanneer Nina dertien is, wordt ze in een uithoek van de Franse Pyreneeën gevonden naast het dode lichaam van haar moeder. Ze wordt meegenomen naar de bewoonde wereld waar ze na een tijd behandeld geweest te zijn een normaal leven probeert op te bouwen. Ze wordt geadopteerd en heel die tijd lijkt niemand te weten wie het meisje is. Tot op een dag – Nina is ondertussen een dertiger – een zekere Théa voor haar neus staat die beweert haar tweelingzus te zijn. Dat is de start van een zeer bewogen periode. Achtervolgingen, verdwijningen en een hele hoop geheimen. Zijn de zussen wie ze altijd dachten te zijn? Of toch niet?

‘Het bloemenmeisje’ is opgebouwd uit vijf ‘episodes’ en 51 hoofdstukken die samen een tijdspanne van twee weken beslaan. Aan het begin van elk hoofdstuk komt heel even Théa aan het woord; voor de rest wordt het hele verhaal vanuit Nina’s perspectief verteld, ze doet dat in de ik-vorm. Je bent daarom net zo zoekende als zij, je weet niet meer dan zij. Een meer dan uitstekende keuze van de auteur.

Met Nina heeft Niewierra een zeer origineel en interessant hoofdpersonage neergezet. Hoe moeilijk moet het zijn om als plots tiener te beseffen dat er ook goede mensen in de wereld zijn? Welke obstakels heeft zij moeten overwinnen om haar plaatsje te vinden in de drukke wereld van vandaag? Door haar enorm ontwikkelde reukzin en behoefte aan eenzaamheid heeft ze regelmatig een time-out nodig.

Niewierra is gezegend met een meer dan voortreffelijk schrijftalent. Ze kan als geen ander met haar pen dingen en personen tot leven brengen. Het lijkt alsof alles zonder enige inspanning neergeschreven is, zo vloeiend lopen de zinnen. Het verhaal zelf blijft samenhangend en begrijpelijk, ondanks de behoorlijk complexe plot. Het boek telt heel veel personages, waardoor het niet echt geschikt is om gespreid over langere tijd te lezen. Je moet er het hoofd bijhouden, maar daar krijg je wel wat voor terug.

‘Het bloemenmeisje’ kan voor een groot deel als roman doorgaan, onder andere door de mooie taal die gehanteerd wordt. Toch overheersen de verschillende spanningselementen en wordt de lezer af en toe op een serieuze verrassing getrakteerd. De auteur heeft voor een bijzonder einde gekozen; het verhaal lijkt niet helemaal afgerond en duidelijk, maar is dat eigenlijk wel!

Origineel, boeiend en complex genoeg om je steeds bij de les te houden.