Spanning en fantasy gaan hand in hand

Gareth Brown komt uit Schotland en schrijft al sinds zijn tienerjaren. De verhalen uit die tijd zouden niet bepaald goed geweest zijn en werden (gelukkig) nooit gepubliceerd. Ondertussen werkt de man twintig jaar bij de UK Civil Service en de NHS en bracht hij alsnog een eerste roman uit. In Het boek der deuren, door Lia Belt naar het Nederlands vertaald, gaan spanning en fantasy hand in hand.

Het verhaal begint in New York, waar boekverkoopster Cassie geconfronteerd wordt met het overlijden van een van haar trouwste klanten, meneer Webber. Hij heeft een boek bij zich met een bijzondere boodschap voor Cassie: “Dit is het Boek der deuren. Hou het in je hand en elke deur is iedere deur.” Ze begrijpt er in eerste instantie niets van, maar nog dezelfde avond brengt haar slaapkamerdeur haar naar Venetië, naar de plek waar ze ooit op vakantie was. Samen met haar vriendin en huisgenoot Izzy, begint ze langzaamaan te vermoeden waar het boek toe in staat is. Wat ze op dat moment niet weet, is dat er meer magische boeken zijn. En hoewel ze tot prachtige dingen in staat zijn, zijn er duistere krachten op pad die ze voor een heel ander doel willen gebruiken…

Hoofdpersonage Cassie sluit je meteen in je hart. Ze werkt met hart en ziel in de winkel en hoewel ze tot dan toe een weinig spectaculair leven geleid heeft, aarzelt ze geen moment en toont ze grote moed wanneer de magische boeken en haar geliefden in gevaar zijn. De personages die ze tijdens haar avonturen tegenkomt, spreken een voor een tot de verbeelding. Zo is er Drummond Fox, de bewaker van een magische bibliotheek, die na tien jaar op de vlucht te zijn geweest, zijn lot in eigen handen neemt. Ook in het kamp van de ‘slechteriken’ vallen heel wat uitgesproken karakters te noteren.

Met een bont allegaartje aan personages heeft Brown een meer dan verdienstelijk verhaal neergezet. In zijn vlotlezende stijl weet hij spanning en magie moeiteloos te combineren. De magische elementen zijn aanvankelijk vooral sprookjesachtig – wie wil er nu niet via deuren van de ene plaats naar de andere reizen – maar stilaan wordt duidelijk dat magie ook een donkere kant kan hebben. Waar iets bijzonders te vinden is, zijn kapers op de kust. De zucht naar bezit en macht is van alle tijden, zo blijkt weer.

Wanneer halverwege het verhaal bekend is hoe het precies zit met de magische bibliotheek, de boeken en de jacht erop, neemt de spanning toe. Goed zal strijden tegen kwaad, en het is verre van uitgemaakt wie aan het langste eind zal trekken. Tegelijkertijd wordt het voor de niet-fantasylezer lastiger om mee te gaan in het speculatieve van het geheel, met name het reizen door de tijd (en de gevolgen daarvan) is niet altijd even makkelijk te verteren. Vooral genieten en niet te logisch alles willen beredeneren is de boodschap, en dan wordt al snel duidelijk wat een sterk verhaal je aan het lezen bent.

Spanning en fantasy kunnen absoluut door één deur, dat heeft Gareth Brown met zijn debuutroman Het boek der deuren bewezen. Geen van beide genres krijgt de overhand, wat het boek voor een breed publiek geschikt maakt.