Mooi en raak maar niet rakend

Dörte Hansen beschrijft het landschap en de huizen en de personages en hun leven mooi en raak. Het boek leest makkelijk en je leest graag door omdat ze slim van personage naar personage springt in de tijd. Het zijn mooie personages en de verschillende werelden van de personages beschrijft ze adequaat en ook wel met humor. En toch raakte het me niet. Ik ben dan wel geen vluchteling, maar wel steeds komen aanwaaien in een dorp waar al generaties mensen wonen die daar "horen" en dus buitenstaander gebleven. Herkenbaarheid was er dus zeker. En ik heb het boek ook snel uitgelezen, het boeide wel. Het boeide maar raakte me niet. Het is mooi om te lezen dat andere mensen het wel hoger waarderen.