Mooie sfeer

Murdoch introduceert weer een aantal aparte personages die ingewikkelde verhoudingen met elkaar hebben en aangaan. Het decor is deze keer een pastorie op een verder sinds de bombardementen tijdens de oorlog verlaten terrein en gehuld in een dichte mist. Prachtig gevonden. Op de rector en Elizabeth na zijn alle personages heel invoelbaar en komen ze helemaal tot leven en krijgen we vanuit elk perspectief (behalve dat van de rector) het verhaal te horen. Veel moraal en filosofie, wat we van Murdoch gewend zijn. Zo hier en daar wel een tikje gedateerd, maar met onverwachte wendingen en diep doorleefde psychologie.