Meer dan 5,4 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Een terechte bestseller.

Harriet 16 maart 2020 Hebban Recensent
Delia Owens (Georgia, 1949) studeerde zoölogie en diergedrag. Eerder schreef ze al over haar leven als wildlife biologe en maakte documentaires voor National Geographic. ‘Daar waar de rivierkreeften zingen is haar romandebuut en verscheen eerder onder de titel “Het moerasmeisje.”

Kya is negen jaar wanneer eerst haar moeder, vervolgens haar broers en zussen en als laatste haar vader haar verlaat. Ze blijft alleen achter in hun huis in het moeras van Barkley Cove, North Carolina. Ze leeft van de dingen die ze vindt in het moeras en van de dingen die ze ruilt bij Jumpin’ die een tankstation heeft met een klein winkeltje.
Kya gaat welgeteld één dag naar school. Lezen en schrijven leert ze van Tate, een jongen uit het dorp. Niet alleen Tate is in Kya geïnteresseerd. Ook de populaire jongen Chase heeft interesse voor dit vrije en exotische meisje. De rest van de mensen uit het dorp hebben toch voornamelijk een afkeur voor Kya en dat maakt haar zeer eenzaam.

‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ heeft twee verhaallijnen. Het verhaal van Kya dat begint in 1952 en die chronologisch het leven van Kya volgt. Deze verhaallijn wordt afgewisseld met een moordonderzoek, na het vinden van een vermoorde jongen, in 1969.
Langzaam komen de beide verhaallijnen bij elkaar met grote gevolgen voor Kya.

Het verhaal komt wat traag op gang. Uitgebreide natuurbeschrijvingen en het neerzetten van de personage kost even tijd maar als het verhaal eenmaal gezet is houdt het je stevig in zijn greep. Zeker het hoofdpersonage Kya is geloofwaardig neergezet, je voelt mee met haar eenzaamheid en viert samen haar overwinningen.
Delia Owens schrijft vlot, met mooie zinnen en metaforen.

“Hun kreten maakten Kya’s stilte nog luider. Hun saamhorigheid trok aan haar eenzaamheid, maar het etiket moerastuig hield haar achter de eik.”

Ook de tijdgeest, de discriminatie en ongelijkheid komen duidelijk naar voren. De schrijfster zet het mooie van de natuur naast het slechte in de mens, een contrast dat het verhaal een extra laag geeft. Uiteindelijk blijf je al lezer aan het einde van het verhaal vol verbijstering achter, iets wat je niet ziet aankomen.

‘Daar waar de rivierkreeften zingen’ heeft alles in zich om van het begin tot het eind je te boeien. Mooie natuur, eenzaamheid, geliefd willen zijn, maar ook moord, discriminatie en buitengesloten worden. Dit boek stond zeker niet voor niets 34 weken hoog in de New York Times bestseller list.
1

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Harriet