Lezersrecensie
Humoristisch en chaotisch met serieuze ondertoon
Voor wie denkt dat het in elkaar zetten van een Ikea stapelbed de grootste uitdaging is van deze meubelgigant denkt daar na het lezen van Verkeerd verbonden van Laura van der Haar (Groningen, 1982) absoluut anders over. Verkeerd verbonden is het zevende boek van Laura van der Haar, die naast schrijver ook archeoloog is.
Hoofdpersonage is de schrijver zelf. Als alleenstaande moeder van een peuter die ze in het boek Fluitje noemt, verhuist ze naar Amsterdam om een nieuwe start te maken. Daar hoort niet alleen een nieuwe keuken bij, die ze bestelt bij Ikea, maar ook een nieuwe relatie die ze zoekt op Tinder.
Met beiden wil het echter niet zo lukken. Op humoristische wijze beschrijft van der Haar haar tocht langs diverse klantenservicemedewerkers en verschillende monteurs zonder dat het er naar uitziet dat de keuken geleverd en geplaatst gaat worden zoals is afgesproken. Ook de matches die ze heeft op de datingsite leveren niet de verbinding op de ze zoekt.
Naast deze twee verhaallijnen volg je Laura ook bij rapportages die zij maakt over allerlei bijzondere plekken en waar zij mensen interviewt met verschillende beroepen. Zo bezoekt ze een boswachter in het laatste stukje oerbos van Nederland en de eigenaar van een paardencrematorium dat ook gebruikt wordt voor mensen met fors overgewicht.
Deze drie verhaallijnen wisselen elkaar continue af en worden onderbroken door opmerkelijke foto’s van dingen of situaties. Dit vraagt wel wat inspanning van de lezer om toch verbonden te blijven met het verhaal. Ook de ogenschijnlijk willekeurige stukjes tekst onder aan bladzijden kunnen soms afleiden. Hoewel dit alles wat chaotisch overkomt zorgt de schrijfstijl, die luchtig en humorvol is, dat je wilt blijven lezen. Het is dan een verrassing wanneer er tussen alle absurdistische perikelen rondom de keuken en het daten, ineens een serieuze vraag naar voren komt en je het verdere verhaal met andere ogen gaat bekijken.
‘Wat maakt een mens een mens? Wat maakt een mens dat specifieke mens? Alle ontmoetingen en gebeurtenissen en indrukken. Alle kennis en gedachten en ervaringen, wat we onthouden hebben, de opeenvolging ervan.”
Om vervolgens weer een opsomming te krijgen van de bijzondere inhoud van de vele vakje van de onderdelenkast in een ijzer-warenwinkel. Woorden als ‘Tuimelhaak. Tuimelbout. Oogbout. Plaatschroef. Schroefduim.’ Onderdelen waarvan de gemiddelde lezer waarschijnlijk niet eens weet dat ze bestaan. Maar door het ritmische effect van de opsomming wel lekker weg lezen.
Verkeerd verbonden is een vol boek, misschien wel iets te vol. De humor, de chaos, het serieuze, de foto’s, het fragmentarische verhaal en de rake observaties. Je moet er van houden om het te kunnen waarderen anders kun je er erg onrustig van worden.
Hoofdpersonage is de schrijver zelf. Als alleenstaande moeder van een peuter die ze in het boek Fluitje noemt, verhuist ze naar Amsterdam om een nieuwe start te maken. Daar hoort niet alleen een nieuwe keuken bij, die ze bestelt bij Ikea, maar ook een nieuwe relatie die ze zoekt op Tinder.
Met beiden wil het echter niet zo lukken. Op humoristische wijze beschrijft van der Haar haar tocht langs diverse klantenservicemedewerkers en verschillende monteurs zonder dat het er naar uitziet dat de keuken geleverd en geplaatst gaat worden zoals is afgesproken. Ook de matches die ze heeft op de datingsite leveren niet de verbinding op de ze zoekt.
Naast deze twee verhaallijnen volg je Laura ook bij rapportages die zij maakt over allerlei bijzondere plekken en waar zij mensen interviewt met verschillende beroepen. Zo bezoekt ze een boswachter in het laatste stukje oerbos van Nederland en de eigenaar van een paardencrematorium dat ook gebruikt wordt voor mensen met fors overgewicht.
Deze drie verhaallijnen wisselen elkaar continue af en worden onderbroken door opmerkelijke foto’s van dingen of situaties. Dit vraagt wel wat inspanning van de lezer om toch verbonden te blijven met het verhaal. Ook de ogenschijnlijk willekeurige stukjes tekst onder aan bladzijden kunnen soms afleiden. Hoewel dit alles wat chaotisch overkomt zorgt de schrijfstijl, die luchtig en humorvol is, dat je wilt blijven lezen. Het is dan een verrassing wanneer er tussen alle absurdistische perikelen rondom de keuken en het daten, ineens een serieuze vraag naar voren komt en je het verdere verhaal met andere ogen gaat bekijken.
‘Wat maakt een mens een mens? Wat maakt een mens dat specifieke mens? Alle ontmoetingen en gebeurtenissen en indrukken. Alle kennis en gedachten en ervaringen, wat we onthouden hebben, de opeenvolging ervan.”
Om vervolgens weer een opsomming te krijgen van de bijzondere inhoud van de vele vakje van de onderdelenkast in een ijzer-warenwinkel. Woorden als ‘Tuimelhaak. Tuimelbout. Oogbout. Plaatschroef. Schroefduim.’ Onderdelen waarvan de gemiddelde lezer waarschijnlijk niet eens weet dat ze bestaan. Maar door het ritmische effect van de opsomming wel lekker weg lezen.
Verkeerd verbonden is een vol boek, misschien wel iets te vol. De humor, de chaos, het serieuze, de foto’s, het fragmentarische verhaal en de rake observaties. Je moet er van houden om het te kunnen waarderen anders kun je er erg onrustig van worden.
1
Reageer op deze recensie
